ارتباطات زیست دیرینه جغرافیائی توالی های ژوراسیک میانی- بالائی (سازند دلیچای) در رشته کوه های البرز و بینالود با ایالت های زیستی مدیترانه و ساب مدیترانه

ارتباطات زیست دیرینه جغرافیائی سازند دلیچای در زون ساختاری بینالود و البرز بر مبنای زیای آمونیتی در طی ژوراسیک میانی-بالائی با ایالت های زیستی مدیترانه و ساب مدیترانه مورد بررسی قرار گرفته است. حضور خانواده های آمونیتی parkinsoniidae, morphoceratidae, sphaeroceratidae, macrocephalitidae و reineckeiidae در برش های مطالعه شده در شمال و شمال شرق ایران نشان دهنده ویژگی های گروه های تتیس می باشد. عرض های جغرافیائی، تفاوت شرایط آب و هوائی و عمق حوضه ی رسوبی از جمله عوامل تفاوت ایالت های زیستی مدیترانه و ساب مدیترانه در طی ژوراسیک میانی-بالائی به شمار میرود. ایالت زیستی مدیترانه در بر گیرنده ی نواحی عمیق تر و ایالت زیستی ساب مدیترانه شامل پلت فرم های اپی کنتیننتال و نواحی کم عمق تر است. مقایسه فراوانی دو زیر راسته ی آمونیتی phylloceratina و lithoceratina که شاخص عمقی به شمار می روند در زون های ساختاری بینالود و البرز نشان می دهد که در اغلب برش های مطالعه شده در زون ساختاری بینالود، فراوانی این دو زیر راسته بیشتر بوده که نشان دهنده ی افزایش عمق حوضه ی رسوبی در طی افزایش سطح نسبی آب دریا و یا فرونشینی کف حوضه ی رسوبی بدلیل فاز کششی غالب در منطقه بوده است. این موضوع نشان دهنده ارتباطات دیرینه جغرافیائی زون ساختاری بینالود در طی ژوراسیک میانی-بالائی با ایالت زیستی مدیترانه (مناطق حاشیه ای شیب قاره ای و نواحی عمیق) می باشد. در طی همین زمان ها فراوانی این دو زیر راسته در زون ساختاری البرز به مراتب کمتر از زیر راسته ammonitina بوده که نشان دهنده عمق کم محیط رسوبی در طی این زمان ها بوده است. این شرایط نشان دهنده ارتباطات دیرینه جغرافیائی زون ساختاری البرز در طی این زمان ها با ایالت زیستی ساب مدیترانه (مناطق پلت فرم اپی کنتیننتال و کم عمق تر) می باشد.