شواهد ناپیوستگی فرسایشی بزرگ مقیاس انتهای پالئوزوئیک در جنوب شرق زنجان

به منظور بررسی شواهد ناپیوستگی فرسایشی در انتهای پالئوزوئیک در محدوده جنوب شرقی زنجان، یک برش چینه شناسی در این محدوه مورد بررسی و نمونه برداری قرار گرفت. در این مطالعه، انتهایی ترین توالی های سازند روته و مرز بین سازندهای روته و شمشک بررسی شده و توصیف سنگ شناسی و رخساره ای در این نواحی صورت پذیرفت. مطالعات صحرایی در برش مورد مطالعه نشان می دهد که در انتهای سازند روته یک واحد بوکسیت-لاتریت به ضخامت حدودی 4 متر رخنمون یافته که دارای گسترش جانبی قابل توجه در محدوده جنوب زنجان می باشد. مطالعات صحرایی و مقاطع نازک میکروسکوپی در این ناحیه نشان می دهد که این افق عمدتا شامل قطعات پیزوئید، اواوئید و اینتراکلاست به رنگ قهوه ای بوده که میتواند در نتیجه شرایط اکسایش در نواحی حاشیه قاره تشکیل شده باشد که شاهدی بر افت قابل توجه سطح آب دریا در زمان پالئوزوئیک پسین به شمار می آید. در نتیجه این افت سطح آب، یک ناپیوستگی بزرگ مقیاس در این ناحیه بوجود آمده به طوری که سازندهای نسن و الیکا در این ناحیه وجود نداشته و سازند شمشک با مرز ناپیوسته بر روی سازند روته قرار گرفته است.