ردیابی رخداد بی‌هوازی جهانی کاپیتانین (سری گوادالوپین) و تاثیر چرخه‌های میلانکوویچ بر توسعه آن در بخش‌های ساحلی و فراساحلی خلیج فارس

رخدادهای بی‌هوازی اقیانوسی یکی از حساس‌ترین و جالب‌ترین وقایع در تاریخچه زمین‌شناسی محسوب می‌شوند و بررسی آنها به روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است. در این مطالعه رخداد بی‌هوازی کاپیتانین (سری گوادالوپین) از عضو تبخیری نار سازند دالان در میادین سلمان و هما به کمک بررسی افزایش ناگهانی عنصر اورانیوم سنجیده شده است. با شناسایی چرخه‌های میلانکوویچ و بررسی شدت طیفی آن‌ها، مشخص شد شکوفایی رخداد بی‌هوازی کاپیتانین مصادف با شرایط آب و هوایی تحت تاثیر چرخه خروج از مرکز بوده است. این رخداد در بازه‌های شدت طیفی بالای چرخه خروج از مرکز و شدت طیفی پایین چرخه‌های انحرافی و تقدیمی توسعه یافته است. رابطه بین خروج از مرکز و رویدادهای بی‌هوازی شامل سازوکار‌های بازخورد پیچیده می‌باشد. به عنوان مثال، تغییرات در گردش اقیانوس و دما می‌تواند بر باروری بوم‌سازگان دریایی تاثیر بگذارد. افزایش باروری می‌تواند به غرق شدن مواد آلی در کف اقیانوس منجر شود و وقتی این مواد آلی در شرایط کم اکسیژنی تجزیه ‌شوند، می‌توانند سطح اکسیژن را بیشتر کاهش داده و به توسعه‌ رخدادهای بی‌هوازی کمک کنند.