نسبت آینده پژوهی انقلاب اسلامی با کلان گفتمان مهدویت

وقوع انقلاب اسلامی ایران، علاوه بر طلوع و دمیدن جانی تازه در کالبد جامعة ایران از منظر نشانه شناسی فرهنگی و سیاسی نوید ظهور گفتمانی جهانگیر و بدیلی قدرتمند در سپهر گفتمان ها و نظام های سیاسی رایج دنیا بود. از آنجا که تحلیل و تخمین آینده -های فراروی یک پدیدة اجتماعی، مستلزم توجه به عوامل شکل‌دهنده و درون مایۀ آن پدیده است و با توجه به اینکه آموزة مهدویت و فرهنگ سیاسی برآمده از آن، نقشی مهم در شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی و تدوام آن ایفا نموده لذا پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی با هدف آینده‌پژوهی انقلاب اسلامی و نسبتش با آرمان‌شهر مطلوب آخرالزمانی یا دال مرکزی مهدویت دلیل امکانی تدوام نظام جمهوری اسلامی را در آینده واکاوی کرده که بر اساس رویکردهای هنجاری و اکتشافی گفتمان مذکور بررسی شده است. در رویکرد اکتشافی، روندپژوهی مهدویت، بر پایة پذیرش این کلان گفتمان به‌عنوان یک باور اسلامی در میان مسلمانان تلقی شده که هرچه پیشتر آمده بر تار و پود و غنای آن افزوده شده است؛ اما در رویکرد هنجاری مبتنی بر ترسیم چشم‌انداز انقلاب اسلامی، کلیدی‌ترین ارزش‌ها، آرمان‌ها و اهداف در نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران بر اساس چشم‌انداز مهدویت ترسیم می‌شود. یافته‌های پژوهش نشان داد که تدوام انقلاب اسلامی ایران و اتصال آن به جهان آینده در چشم‌انداز مطلوب نظام، با حفظ دو کلان مولفة ایجابی و وجودی انقلاب اسلامی؛ یعنی «رهبری و ولایت دینی» و «مردم سالاری» حول دال مرکزی آینده محور و تمدن‌ساز تشیع؛ یعنی «مهدویت» تدوام وجودی و توسعة مستمر خواهد یافت.

the relationship between islamic revolution futurism and mahdism discourse

the occurrence of the iranian islamic revolution, in addition to the rise and breathing of new life into the body of the iranian society, from the point of view of cultural and political semiotics, promised the emergence of a world-wide discourse and a powerful alternative in the sphere of popular discourses and political systems in the world. since the analysis and estimation of the future of a social phenomenon requires attention to the factors that form and the essence of that phenomenon, and considering that the doctrine of mahdism and the political culture arising from it, play an important role in the formation and victory of the islamic revolution. and its continuation has played, therefore, the present research with a descriptive-analytical approach with the aim of studying the future of the islamic revolution and its relationship with the ideal apocalyptic utopia or the central sign of mahdism has analyzed the possible reason for the continuation of the islamic republic system in the future, which has been examined based on the normative and exploratory approaches of the aforementioned discourse. is. in the exploratory approach, the process of studying mahdism is considered based on the acceptance of this discourse as an islamic belief among muslims. but in the normative approach based on drawing the perspective of the islamic revolution, the most key values, ideals and goals in the political system of the islamic republic of iran are drawn based on the perspective of mahdism. the findings of the research showed that the continuation of iran s islamic revolution and its connection to the future world in the ideal perspective of the system, by maintaining the two major positive and existential components of the islamic revolution; that is, religious leadership and governorship and democracy around the central sign of the future-oriented and civilizing shi ism; that is, mahdovit will continue to exist and develop continuously.