حفاظت راهبردی در برابر جاسوسی از منظر حقوق دیپلماتیک بین­الملل

پدیده جاسوسی علیرغم سکوت قوانین و مقررات بین المللی که نسبت به آن در زمینه حقوق دیپلماتیک وجود دارد، ارتباطی ناگسستنی با نقض حاکمیت کشورها دارد. لذا با تبیین حدود و ثغور مشروعیت اقدامات دیپلماتیک از طریق بررسی دکترین عدم مداخله و اصل حاکمیت در حقوق بین الملل نقض اصول مسلم حقوق بین‌الملل آشکار می‌گردد. از سوی دیگر مفهوم شناسی جاسوسی در حقوق بینالملل مدرن نشانگر وسعت مفهوم جاسوسی داشته و صرفاً منحصر به جمع آوری اطلاعات در زمان جنگ نمی باشد. لذا اقدامات جاسوسی مفهومی عام است و شامل کودتا و مداخلات نظامی نیز می‏گردد. لذا آراء دیوان بین‌الملل دادگستری در مواردی مانند کودتا و مداخله نظامی به عنوان اثبات مدعا قابل استفاده است و رویکرد دیوان در غفلت از مفهوم عام جاسوسی مورد انتقاد است. تبیین مدل مفهومی رابطه جاسوسی با نقض اصل عدم مداخله و نقض حاکمیت کشورها توسط ساختار قیاس حقوقی متشکل از دو گزاره است: اولا نقض حاکمیت کشورها از طریق نقض دکترین عدم مداخله ممنوع است. ثانیا جاسوسی از مصادیق مسلم اصل عدم مداخله است. لذا نتیجه عبارت است از اینکه: جاسوسی باعث نقض حاکمیت کشورها می‏گردد و لذا ممنوع است. با تحلیل آراء مختلف صادره دیوان بین‌المللی دادگستری و رویه قضایی بین المللی و قطعنامه های شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل نتیجه قیاس حقوقی مذکور اثبات می گردد. از سوی دیگر کشورهای دارای سرویس جاسوسی قدرتمند از سکوت قوانین بین الملل و قاعده لوتوس در بحث جاسوسی در زمان صلح سوءاستفاده نموده و قاعده را به نفع خود استفاده می نمایند. با توجه به محدودیت های ساختاری تدوین مقاله، صرفاً به موضوع «حقوق دیپلماتیک» محدود شده است. در این چارچوب، چهارچوب نظری تحقیق بر اساس اسناد و قوانین حقوق بین الملل است و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و منابع کتابخانه‌ای است.

strategic protection against espionage from the perspective of international diplomatic law

the phenomenon of espionage, despite the silence of international laws and regulations regarding it in the field of diplomatic rights, has an inextricable connection with the violation of the sovereignty of countries. therefore, by explaining the limits and loopholes of the legitimacy of diplomatic actions, through the examination of the doctrine of non-intervention and the principle of sovereignty in international law, the violation of certain principles of international law is revealed. on the other hand, the concept of espionage in modern international law shows the breadth of the concept of espionage and is not only limited to gathering information during war. therefore, espionage actions are a general concept and include coups and military interventions. therefore, the opinions of the international court of justice in cases such as coups and military intervention can be used as proof of the claim, and the approach of the court is criticized for neglecting the general concept of espionage. the explanation of the conceptual model of the relationship between espionage and the violation of the principle of non-intervention and the violation of the sovereignty of countries is based on the structure of the legal analogy consisting of two propositions: first, the violation of the sovereignty of countries through the violation of the doctrine of non-intervention is prohibited. secondly, espionage is a definite example of the principle of non-interference. therefore, the conclusion is that: espionage violates the sovereignty of countries and is therefore prohibited. by analyzing the different opinions issued by the international court of justice and international judicial procedure and the resolutions of the security council and the united nations general assembly, the result of the aforementioned legal analogy is proven. on the other hand, countries with powerful spy services have abused the silence of international laws and the lotus rule in the matter of espionage in peacetime and use the rule to their advantage. due to the structural limitations of the article, it is limited to the subject of diplomatic rights . in this framework, the theoretical framework of the research is based on the documents and laws of international law, and it uses the descriptive-analytical method and library resources.