اثرات تغییرات کاربری زمین بر منابع آب‏های سطحی

تغییرات کاربری زمین به طور گسترده‏ای در سطح جهان در حال انجام است. دلیل اصلی این تغییرات فعالیت‏های انسانی با اهداف اقتصادی – اجتماعی متفاوت است. کاهش اراضی جنگلی و مرتعی و گسترش شهرها و اراضی کشاورزی در سطح جهان از جمله تغییرات رایج کاربری زمین است. این تغییرات بر کمیت و کیفیت آب‏های سطحی تاثیرگذار هستند. این مطالعه قصد دارد با مروری بر روند تغییرات کاربری زمین، اثرات آن را بر آب‏های سطحی بررسی نماید. همچنین در این مطالعه، استفاده از مدل‏های هیدرولوژیکی به عنوان رهیافتی برای ارزیابی اثرات تغییر کاربری بر کمیت و کیفیت آب‏های سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. مدل‏های هیدرولوژیکی اغلب گران، پیچیده و نیازمند داده‏های بسیار هستند. در این مطالعه مدل l-thia که مدلی ساده، ارزان و نیازمند به داده‏ های در دسترس است، برای ارزیابی اثرات تغییرات کاربری زمین بر آب‏های سطحی معرفی شده است. این مدل اطلاعات کاربری زمین و خاک را برای محاسبه میانگین رواناب سالانه و آلودگی منابع غیر نقطه‏ای در مقیاس آبخیز، استفاده می‏کند. نتایج بسیاری از مطالعات نشان داده است که تغییرات کاربری زمین در اغلب موارد منجر به افزایش عمق و حجم رواناب و نیز کاهش کیفیت منابع آبی گردیده است. بنابراین استفاده از رهیافت مدل‏سازی جهت آگاهی از وضعیت منابع آبی و پیشگیری از تغییر شرایط منابع آبی امری ضروری است. این موضوع نقش مدل‏های هیدرولوژیکی را در مدیریت منطقه نشان می‏دهد.