مدل های یکپارچه سازی ارزیابی مناطق تحت حفاظت با سیماهای سرزمین پیرامون

جدا کردن سیماهای سرزمین پیرامون مناطق تحت حفاظت برای تعادل حفاظت و توسعه پایدار، مناسب نیست. هدف این پژوهش تحلیل یکپارچه سازی مدل های ارزیابی این مناطق در سیماهای سرزمین پیرامونشان است. روش این مقاله، مرور بیش از 30 مدل (از گذشته تا امروز) با استفاده از جستجوی 18 مقاله در google scholar بوده است. به تدریج، مناطق تحت حفاظت به عنوان بخشی از راهبردی گسترده تر در دستیابی به پایداری دیده شده اند. مدلهای کلیدی در یکپارچه سازی چنین ارزیابی هایی شامل ذخیره گاه زیست کره، پهنه بندی، نقشه سازی خدمات اکوسیستمی، مدیریت مبتنی بر اجتماع، رویکرد گرودار، رویکرد مشارکتی و مدیریت همکارانه تطبیقی هستند.