مقایسه تطبیقی مسئولیت مدنی تولیدکنندگان آلودگی صوتی در ایران و سوئد

آلودگی صوتی یکی از مهم‌ترین آلاینده‌های محیط زیست در نواحی شهری است که کاهش آن به منظور بالا بردن سطح کیفی زندگی و کم کردن اثرات آن بر سلامت شهروندان, به عنوان یکی از معضلات زیست محیطی شهری بر همگان آشکار است. قوانین و مقررات در خصوص آلودگی صوتی، شامل قوانین یا دستورالعمل‌هایی است که در زمینه انتشار سر و صدا و مسئولیت‌های مدنی در زمان نادیده‌انگاری حقوق شهروندی و فردی و جرم‌انگاری آن تصویب شده است. از آن جا که به نظر می‌رسد قوانین و مقررات ایران در قبال انتظاراتی که در شرایط فعلی وجود دارد، با ساده‌انگاریدر این خصوص و همچنین مشکلاتی مواجه است، این تحقیق با هدف شناسایی وضعیت موجود و نیز نواقص حقوقی به منظور کنترل آلودگی صوتی از طریق بررسی و مطالعات تطبیقی وضعیت حقوقی آلودگی صوتی در ایران و کشور سوئد انجام شده است.