بررسی نقش خانواده و مدرسه درخوش بینی تحصیلی دانش آموزان با نقش میانجی خود تنظیمی در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی تربت حیدریه

خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه ای محسوب می شود. از این رو رابطه مدرسه و خانواده فرایندی تعاملی و مداوم است از این رو هدف این پژوهش بررسی نقش خانواده و مدرسه در خوش بینی تحصیلی دانش آموزان با نقش میانجی خود تنظیمی در میان دانش آموزان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی تربت حیدریه در سال تحصیلی 1402-1403 است که شامل1847 دانش آموز است. از طریق جدول مورگان 304 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از خانواده و مدرسه به سوی خوش بینی تحصیلی معنی دار بود، در کل خود تنظیمی نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین خانواده و مدرسه و خوش بینی تحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنی داری برای مسیر نقش خانواده و مدرسه به خوش بینی تحصیلی می توان با اطمینان95 درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنی دار بوده و خانواده و مدرسه بر خوش بینی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی داری دارد.