بررسی نقش رهبری تحول آفرین در یادگیری سازمانی و ظرفیت نوآوری در معلمان

یادگیری سازمانی و ظرفیت نوآوری معلمان دو عامل کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش و پرورش هستند. یادگیری سازمانی به معلمان کمک می‌کند تا دانش و تجربه خود را با هم به اشتراک بگذارند و از یکدیگر یاد بگیرند. ظرفیت نوآوری معلمان به آن‌ها امکان می‌دهد تا با استفاده از روش‌های نوآوری در آموزش و خلاقیت در یادگیری، به دانش‌آموزان آموزش‌های جذاب‌تر و موثرتری ارائه دهند. این دو عامل می‌توانند نقش مهمی در توسعه فرهنگ یادگیری مداوم و تحول مدارس داشته باشند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش رهبری تحول آفرین در یادگیری سازمانی و ظرفیت نوآوری در معلمان بود. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری کلیه معلمان دوره ابتدایی مشغول به تدریس در سال تحصیلی نیمسال اول 1403-1401 در شهرستان رشتخوار که تعداد آنها برابر 680 نفر بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول گرجسی- مورگان استفاده شد. که طبق این جدول به تعداد 245 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. برای نمونه-گیری از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شد. در تحقیق حاضر از دو روش کتابخانه‏ای و میدانی جهت‏گردآوری اطلاعات استفاده شد روش کتابخانه‏ای با استفاده از کتاب‏ها، مقاله‏ها، پایان‏نامه‏ها، اینترنت و.... جهت گردآوری پیشینه و مبانی نظری تحقیق، و روش میدانی جهت جمع-آوری داده ها با استفاده از سه پرسشنامه رهبری تحول آفرین برنز (1378)؛ پرسشنامه یادگیری سازمانی نیف (2010) پرسشنامه ظرفیت نوآوری گودرزی (1399) صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در سطح معناداری کمتر از 05/0 رهبری تحول‌آفرین در یادگیری سازمانی در معلمان رابطه معنادار و مثبتی دارد. این به این معنی است که رهبران تحول‌آفرین می‌توانند تاثیر قابل توجهی بر یادگیری سازمانی در معلمان داشته باشند و با افزایش رهبری تحول آفرین یادگیری سازمانی افزایش پیدا می کند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد در سطح معناداری کمتر از 05/0 رهبری تحول آفرین بر ظرفیت نوآوری معلمان تاثیر معنادار و مثبت دارد؛ یعنی با افزایش رهبری تحول آفرین ، ظرفیت نوآوری معلمان افزایش پیدا می کند.