ضرورت ارتقای سواد رسانه ای در سازمان های صنعتی

سواد رسانه ای، توانایی وارسی و تحلیل از میان پیام هایی است که روزانه به ما اطلاع می دهند، سرگرم می کنند و می فروشند. یک نوع توانایی است که موجب می شود مهارت های تفکر انتقادی همۀ رسانه ها را در بر گیرد. همچنین سواد رسانه ای دربارۀ پرسیدن سوال هایی مربوط به آنچه که وجود دارد و توجه به آنچه که نیست، می باشد. به عبارتی نوعی غریزه است؛ اینکه بپرسیم چه دروغی پشت تولید رسانه ها نهفته است (انگیزه، پول، ارزش ها و مالکیت) و آگاه شویم چطور این عوامل تاثیر گذارند، از نظر بعضی کارشناسان، سواد رسانه ای به معنای فراگیری چگونگی تولید پیام ها با استفاده از رسانه های چاپی، سمعی، بصری و … است هدف اصلی سواد رسانه ای در صنعت این است که به ما، کنترل بیشتری نسبت به تعابیر پیام ها می بخشد. واقعیت این است که همۀ پیام های رسانه ای، تعابیر و تفاسیر مختلف هستند. روزنامه نگاران به ما تعابیر خودشان را از اینکه چه چیزی و چه کسی مهم است، ارائه می دهند. صاحبان آگاهی نیز سعی می کنند ما را متقاعد سازند که مشکلاتی داریم و این که کالاهای آنها است که می تواند ما را در غلبه بر این مشکل یا مشکلات یاری کننداز این مقاله نتیجه گرفته می شود کنترل ساختاری سازمانها و رسانه ها و سازوکارهای انتقال محتوا و تعامل و ارتباط دو طرفه سازمان و رسانه به عنوان زیر ساخت در این فرآیند باید مورد توجه قرار بگیرند رویکرد سازمانها به رسانه و جوامع بیرونی نیز در شکل گیری مثبت و موثر این ارتباط تاثیر به سزایی دارد.رسانه ها به عنوان یک متغیر تاثیرگذار بر کنشها و واکنشهای ،جامعه و فرآیند سیاستگذاری سازمانها مطرح هستند بنابراین نقش واقعی رسانه ها در شکل گیری دولتها و تصمیمات سازمانها به عنوان مجرا و یا عامل واسطه قابل بررسی است چرا که در صورت عامل واسطه بودن نقش تعیین کننده و کلیدی خواهند داشت نقش و کارکرد تعاملی رسانه در جامعه کنونی و دهه های آینده ما را مجبور می کند که آن را به عنوان یک راهبرد و رهیافت در چشم اندازهای خود در نظر بگیریم.