تعیین رابطه ابعاد رهبری معنوی با خودکارآمدی و عملکرد شغلی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه‌ی بین رهبری معنوی و نگرش‌های شغلی (رضایت شغلی و تعهد سازمانی) با خودکارآمدی وعملکرد شغلی کارکنان ستادی آموزش پرورش شهر تربت حیدریه بود. روش این پژوهش در این مطالعه، علی همبستگی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه‌ی کارکنان ستادی نواحی اداره کل آموزش و پرورش شهر تربت حیدریه به تعداد 805 نفر تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول کوهن و همکاران (2001)، بر اساس روش طبقه‌ای نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای مبتنی بر سهم نسبی جامعه در طبقات تعیین گردید. ابزارهای پژوهش شامل عملکرد شغلی پاترسون (1970)، خودکارآمدی رادولف و همکاران (1998)، رضایت شغلی مینه سوتا (2003)، تعهدسازمانی می‌یروآلن (1990) و رهبری معنوی فرای (2005) بود. روایی سازه‌ی پرسشنامه‌ی خودکارآمدی رادولف با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی مورد بررسی قرار گرفت. پایایی پرسشنامه‌ها به واسطه‌ی آلفای کرونباخ (عملکرد شغلی 86/0، خودکارآمدی 94/0، رضایت شغلی 92/0، تعهدسازمانی 84/0 و رهبری معنوی 89/0) مورد تایید قرار گرفت. یافته‌های حاصل از این پژوهش در سطح خطای 05/≥p نشان داد که بین رهبری معنوی و نگرش‌های شغلی (رضایت شغلی و تعهد سازمانی) با خودکارآمدی و عملکرد شغلی رایطه‌ی معنا دار وجود دارد. به علاوه نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام که رهبری معنوی و نگرش‌های شغلی (رضایت شغلی و تعهد سازمانی) توان پیش بینی خودکارآمدی و عملکرد شغلی را دارد. بنابراین رضایت شغلی برعملکرد شغلی تاثیر داشته است. مقدار ضریب استاندارد نیز 213/0 به دست آمده است. ‌تمامی شاخص‌ها تقریباً مقدار مناسب و قابل قبولی را کسب کرده‌اند. بنابراین مدل به صورت کلی تایید گردید.