تهیه ­ی نقشه پراکندگی زیرساخت های شهر تهران و شناسایی مناطق حساس (اولویت‌بندی بلوک های شهری)

مهیا نمودن بسترهای مناسب جهت شناخت پراکندگی زیرساخت­ ها و اولویت­ بندی مناطق حساس مختلف شهر در مباحث مختلفی از جمله مدیریت شهری و پدافندی از فرآیندهای ضروری تلقی می‌گردد. هدف اصلی این تحقیق تهیه نقشه پراکندگی زیرساخت ­ها و شناسایی مناطق حساس شهر تهران می­ باشد تا مشخص شود که چه مناطقی دارای تراکم زیرساختی بیشتری می‌باشد؛ تا با به‌کارگیری روش‌های کمی و تحلیلی و با لحاظ سناریوهای مختلف تصمیم مناسب برای هر منطقه اتخاذ شود. در این تحقیق برای اولویت­ بندی بلوک ­های شهری تهران از منظر تراکم زیرساخت­ ها از روش تاپسیس (topsis) استفاده شد. این روش مسائل پیچیده تصمیم ­گیری چند معیاره را به اجزاء کوچک‌تر تجزیه نموده و به‌واسطه مقداردهی معقولانه به اجزاء ساده‌تر و سپس ادغام این مقادیر تصمیم‌گیری نهایی را انجام می‌دهد. در این تحقیق از لایه ­های داده ­ای مراکز ورزشی، جاده­ ها، مراکز حمل‌ونقلی، مراکز اورژانسی، مراکز صنعتی، مراکز مربوط به انتقال نیرو و مراکز خدماتی استفاده شد. پس از وزن­ دهی و تلفیق لایه ­های جغرافیایی با ارزش­ های نسبی به‌دست‌آمده، بلوک­ های شهری تهران از منظر میزان تراکم و حساسیت زیرساخت اولویت‌بندی شدند. نقشه حاصل از اولویت ­بندی بلوک­ های شهر در پنج سطح بسیار حساس، حساس، متوسط، پایین و بسیار پایین طبقه ­بندی شدند. نتایج نشان می­دهد که 38% از بلوک ­های شهر تهران در اولویت بسیار حساس از منظر تراکم زیرساختی قرار دارند. به ترتیب %22، 18%، %14 و 8% در اولویت­ های بعدی هستند. نتایج نشان داد که استفاده از روش تاپسیس و سیستم اطلاعات مکانی می­تواند ابزار مناسبی برای تعیین اولویت بلوک­­ های شهر باشد تا با شناخت مناسب شهر تصمیم ­های توسعه­ ای، پدافندی و غیره اتخاذ کرد.