اثر تغییر پذیری روابط پیش بینی حرکت زمین بر نتایج تحلیل خطر زلزله (مطالعه موردی: کلان‌شهر تهران)

عدم قطعیت شناختی در روابط پیش‌بینی حرکت زمین، به‌ عنوان یک عامل مهم در تحلیل خطر لرزه‌ای احتمالی (psha[1]) شناخته می‌شود. منبع دیگر تغییرپذیری در تحلیل خطر، تغییرپذیری تصادفی است که مستقیماً در محاسبات خطر از طریق انتگرال‌گیری در سراسر بازه حرکت زمین در نظر گرفته می‌شود. عدم قطعیت شناختی، که به دلیل تفاوت در مقادیر میانه مقادیر پیش بینی شده از روابط آشکار می­شود، با گنجاندن دو یا چند رابطه پیش بینی حرکت زمین در قالب درخت منطقی در محاسبات وارد می­شود. در این مقاله حساسیت نتایج خطر به روابط مورد استفاده در شاخه­های درخت منطقی، بر اساس انجام تحلیل خطر در سه ساختگاه در شهر تهران بررسی می‌شود. تحلیل‌ها تاثیر قوی مدل‌های حرکت زمین را بر نتایج psha، به ویژه برای احتمال تجاوز سالانه پایین (دوره‌های بازگشت طولانی) و سطوح اطمینان بالاتر نشان می‌دهند. بر اساس این نتایج، معادله پیش بینی حرکت زمین می­تواند نتایج تحلیل خطر را تا حدود 45 درصد تغییر دهد. به این ترتیب، دقت در انتخاب رابطه پیش بینی حرکت زمین مناسب در تحلیل خطر زلزله اهمیت اساسی دارد.