مقایسه عملکرد الگوریتم­ های مولفه­­ های اصلی (pca) و کرنل مولفه­ های اصلی (kpca) در تحلیل داده­ های ژئوشیمیایی

در روش pca استاندارد با انتقال داده ­های ژئوشیمیایی به کمک یک رابطی خطی به فضایی با بعد کمتر می­ توان عناصر هم پاراژنز، فاکتورهای مرتبط با کانی­ سازی و آنومالی­ های ژئوشیمیایی چندعنصری را مشخص نمود. در حالتی که ساختار داده ­ها پیچیده باشد، بایستی این انتقال توسط روابط غیرخطی همچون روش کرنل pca صورت گیرد. پیاده ­سازی روش pca بر روی نتایج تجزیه شیمیایی 14 عنصر در 61 نمونه­ ی ژئوشیمیایی مرتبط با کانی­ سازی در سنگ ­های اولترابازیک و بازیک در محدوده اکتشافی برزج در استان خراسان جنوبی نشان داد که چهار مولفه­ی اصلی اول حدود 95 درصد از تغییرپذیری داده ­ها را توجیه می ­نماید. به طوری که pc1 در مرکز و بخش شمال ­غربی محدوده، pc2 در بخش جنوبی محدوده، pc3 در بخش مرکزی محدوده و pc4 در بخش شرقی و تا حدودی غربی محدوده آنومالی­ های ژئوشیمیایی نشان می ­دهند. در حالیکه، در روش کرنل pca فقط دو مولفه ­ی اصلی اول ساختار اصلی داده­ ها را پوشش می ­دهند. مولفه­ ی اصلی اول در بخش مرکزی و شمال­غربی محدوده بر روی سنگ­ های پریدوتیتی و مولفه ­ی اصلی دوم در بخش جنوبی محدوده مطالعاتی بر روی سنگ ­های دگرگونی آنومالی ژئوشیمیایی دارند. از آنجا که آنومالی بدست آمده در روش کرنل pca کوچکتر و با شواهد زمین­ شناسی سطحی بیشتر مطابقت دارد می­توان استفاده از روش کرنل مولفه ­های اصلی را پیشنهاد نمود.