بررسی تغییرات سطحی آب دریاچه ­ارومیه پس از اجرای پروژه فاز1 (انتقال آب سد کانی سیب به دریاچه ارومیه) با استفاده از تصاویر­ ماهواره‌ای لندست-8

دریاچه‌ها منابع آبی ارزشمندی از نظر اکولوژیکی و اقتصادی هستند که در ابعاد منطقه‌ای یا بین‌المللی از اهمیت بالایی برخوردارند. از این رو یکی از مهم‌ترین مخاطرات طبیعی در سال‌های اخیر، کاهش سطح آب دریاچه ارومیه بوده است. به طوری که در دهه اخیر افزایش خشکی دریاچه ارومیه به یک معضل مهم منطقه‌ای و ملی تبدیل شده است. دریاچه ارومیه با وسعت 51876 کیلومترمربع به‌ عنوان بزرگ­ترین دریاچه داخلی ایران از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. در این تحقیق از داده‌های ماهواره لندست-8 برای ماه‌های فوریه و آگوست سال 2023 استفاده شد. پس از انجام تصحیحات رادیومتریک و اتمسفریک، از ادغام­گر گرم اشمیت جهت افزایش توان تفکیک مکانی استفاده شد و سپس به ‌منظور متمایز کردن سطح آب از غیرآب، شاخص­های ndwi، awei، wi2015 و ndvi استخراج شد. به ‌منظور طبقه­بندی تصاویر، از طبقه‌بندی کننده‌های نظارت‌شده همچون حداکثر احتمال، ماشین بردار پشتیبان و شبکه عصبی و جهت بهبود نتایج از روش رای‌گیری اکثریت استفاده شد. نتایج نشان داد که روش رای‌گیری اکثریت با بیشترین میزان دقت به عنوان مناسب‌ترین روش طبقه‌بندی کننده انتخاب شد. میزان سطح آب دریاچه ارومیه با توجه به هزینه احداث 35 هزار میلیارد ریالی، از ماه‌ فوریه تا آگوست سال 2023 روند نزولی داشته است، به طوری که میزان سطح آب 131/29 درصد کاهش و منطقه خشکی پیرامون آن 588/4 درصد افزایش ‌یافته است. نتایج این تحقیق برای برنامه ریزان جهت آگاهی از وضعیت نابسامان دریاچه ارومیه و تصمیم‌های مدیریتی جهت حفظ بیشتر از منابع طبیعی کشورمان مفید خواهد بود.