تحلیل اثرات هوش مصنوعی در sdi با رویکرد آینده پژوهی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل اثرات هوش مصنوعی در زیرساخت داده مکانی با رویکرد آینده پژوهی است تا بتوان به این سوال پاسخ داد که چگونه می توان از ابزارهای هوش مصنوعی در تشکیل زیرساخت داده مکانی استفاده کرد. به منظور دستیابی به هدف از روش تحلیل ساختاری با نرم افزار میک مک[1] و جهت جمع آوری داده ها از روش دلفی و مصاحبه استفاده شده است. جامعه آماری مدل دلفی از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند که شامل 15 نفر از متخصصین در حوزه مدیریت زیرساخت داده های مکانی و هوش مصنوعی است. نتایج تحلیل مدل دلفی و تحلیل ساختاری حاکی از شناسایی 4 نیروی پیشران تعیین کننده و تاثیر گذار: جمع آوری اطلاعات و داده های مکانی با وزن 718، به روز رسانی اطلاعات مکانی با وزن 686، تحلیل داده های مکانی بزرگ با وزن 680 به طور مستقیم متاثر از هوش مصنوعی هستند. همچنین 6 نیروهای پیشران ریسک: هوشمند سازی شهر با وزن 653، پیش بینی وقایع زیست محیطی با وزن 604، نظریة دموکراسی با وزن 686، نیازسنجی داده های مکانی برا استفاده تجاری با وزن 600، امنیت زیرساخت داده های مکانی با وزن ، برنامه ریزی و مدیریت زمین با وزن 580 و شناسایی و اکتشاف داده های محیطی با وزن 571 به صورت غیر مستقیم بر زیرساخت داده های مکانی متاثر از هوش مصنوعی، موثر هستند. در واقع زیرساخت داده های مکانی از طریق 4 نیروی پیشران اصلی و 6 نیروی پیشران ریسک به عنوان عوامل ثانویه، از هوش مصنوعی متاثر می شود.