نتایج داده کاوی هندسی در کاتالوگ زمین لرزه های تهران و شهرهای اطراف آن

پیش بینی مکانی زلزله ها یکی از چالش های پیش روی پژوهشگران علوم زمین است که تاکنون به دلیل پیچیدگی تابع توزیع چشمه های لرزه زا و تداخل الگوهای تصادفی با انواع منظم، چندان موفقیت آمیز نبوده است. در داده کاوی هندسی، از یک روش جدید و مبتنی بر اصول هندسه طلایی، برای ارزیابی نظم مستتر در کاتالوگ زلزله ها استفاده می شود. در این روش، توالی مکانی رومرکزها توسط سری نامتناهی فیبوناچی تعیین و داده کاوی ها با هدف شناسایی مارپیچ لگاریتمی زلزله صورت می پذیرند. بر اساس شواهد لرزه زمین ساختی، دامنه های جنوبی البرز مرکزی متاثر از گسل های جوانی هستند که در پایانه های فعال خود، موجب افزایش لرزه خیزی و خوشه بندی متناظر با تابع مارپیچ لگاریتمی می شوند. طبق نتایج این تحقیق، در کاتالوگ زمین لرزه های تهران و شهرهای اطراف آن، نظم هندسی پنهانی وجود دارد که پس از محاسبه شاخص تنیدگی لرزه ای، در محدوده گسل های ری و پاکدشت، آشکار شده است. لذا رهیافت داده کاوی هندسی، یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای تحلیل مخاطرات لرزه ای مناطقی است که وضعیت شبیه به دامنه های جنوبی البرز مرکزی دارند و با تشخیص نظم هندسی رویدادها، زمینه پیش بینی مکانی آنها فراهم می گردد.