مدلسازی و بهینه سازی آماری عوامل موثر بر چقرمگی خمشی بتن با کارآیی بسیار بالا

یکی از مهم ترین شاخصه‌های جذب و استهلاک انرژی بتن، چقرمگی خمشی است که به طور مستقیم با مقاومت خمشی و میزان تغییر شکل بتن تا انهدام کامل وابسته است. این ویژگی در بتن و از جمله بتن با کارآیی بسیار بالا که در چند دهه گذشته مورد توجه قرار گرفته است به عواملی چون دوده سیلیسی، الیاف فولادی، میزان سیمان و نسبت آب به سیمان و افزودنی فوق روان کننده بستگی دارد. در این مقاله با اتکا به داده‌های آزمایشگاهی موجود، با استفاده از روش سطح پاسخ معادله رگرسیون خطی مرتبه دوم که چقرمگی خمشی را به داده‌های ورودی مرتبط می‌سازد، استخراج گردیده و از دقت آن اطمینان حاصل شده است. نحوه تاثیر هر کدام از پنج عامل موثر مورد بررسی قرار گرفته و در انتها با بهینه سازی مدل حاکم بر فرآیند، مقادیر بهینه هر یک از پارامترهای ورودی جهت دستیابی به حداکثر چقرمگی خمشی در بتن با کارآیی بسیار بالا تعیین شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهند که در محدوده مقادیر عوامل مورد مطالعه، بیشینه چقرمگی خمشی در کمترین مقدار نسبت آب به سیمان، سیمان، افزودنی فوق روان کننده و دوده سیلیسی و در بیشترین مقدار الیاف فولادی حاصل می‌گردد.