شناسایی و طبقه بندی کاربردهای فناوری های شالوده شکن در جنگ های آینده (مورد مطالعه: ارتش جمهوری اسلامی ایران)

امروزه نقش فناوری در جنگ، صرفا به عنوان یک عامل توانا ساز نیست، بلکه هسته اصلی جنگ را تشکیل می دهد. در این امتداد، تحقیق حاضر به دنبال تعیین سطح کاربرد، نوع تاثیر و اکتساب فناوری های شالوده شکن دفاعی-نظامی در ارتش جمهوری اسلامی ایران است. تحقیق حاضر با رویکرد اکتشافی و اتکا به نظرهای 19 نفر از فرماندهان، مدیران و خبرگان حوزه دفاعی، تعداد 23 فناوری شالوده شکن را شناسایی نمود. پرسشنامه فناوری های شالوده شکن مستخرج از آثار نظامی در اختیار خبرگان قرار گرفت تا ایشان ضرورت استفاده از آنها را در ارتش جمهوری اسلامی ایران مشخص کنند. بر اساس نظر مشارکت کنندگان و بر اساس سطح معنی داری آزمون فریدمن، رتبه کلیه فناوری ها معنادار بودند و رتبه پرنده های بدون سرنشین، فناوری های جنگ سایبری، هوش مصنوعی، رباتیک و یادگیری ماشین بالاتر از سایر فناوری ها شناخته شدند. همچنین کلیه فناوری ها توسط خبرگان از نظر نوع تاثیر بر میدان نبرد در 4 بعد اتصالی، کُشندگی، خودکاربودن و پایداری منطقه نبرد طبقه بندی شدند. همچنین، فناوری های موصوف، از نظر سطح کاربرد در 3 بعد تکنیکی، تاکتیکی و راهبردی، طبقه بندی شد. در نهایت، خبرگان پژوهش به تعیین وضعیت آجا در اکتساب این فناوری ها در سه بعد تقلیدی، تطبیقی و تسلّطی پرداختند. مساعدت نظری و عملی مقاله، تبیین کاربرد انواع فناوری های شالوده شکن نظامی در جنگ های آینده است.