ضرورت استفاده از آسترهای ترکیبی در آسیاهای نیمه‏‏ خودشکن مطالعه موردی آسیای نیمه‏ خودشکن فاز یک مجتمع مس سرچشمه

پیدایش آسیاهای خودشکن و نیمه ‏خودشکن را می ‏توان یکی از مهم‌ترین اتفاقات صنعت فرآوری مواد معدنی دانست که باعث کاهش هزینه‏ های سرمایه‏ ای، عملیاتی، تعمیرات و نگهداری و پرسنلی شده است. از طرفی در کارخانه‏ هایی که از این تجهیز استفاده شده، هر توقف در آسیا باعث کاهش چشمگیر تولید می‏ شود. مهم‌ترین عامل در میزان دسترس بودن آسیاهای نیمه‏ خودشکن، جنس و طرح آسترهای بدنه می ‏باشد. در آسیاهای نیمه خودشکن مجتمع مس سرچشمه به دلیل وزن زیاد آسترها، پارامترهای کنترلی آسیا (توان‏کشی، فشار سر ورودی و فشار سر خروجی) در دو ماه ابتدایی به حد بحرانی می‌رسد. همچنین ظرفیت ورودی به آسیا به میزان تقریباً 50 تن کاهش می‌یابد‌. سپس در ادامه با کاهش وزن آسترهای بدنه (اواسط دوره) ظرفیت ورودی افزایش می‌یابد؛ لذا جهت کاهش وزن کلی آسیا و کاهش توقفات، استفاده از طرح آسترهای ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. پس از طراحی آستر ترکیبی جهت نصب در آسیای نیمه خودشکن فاز یک مشخص شد که همراه با کاهش 49 درصدی وزن این آستر نسبت به نوع فولادی، میزان 78/5 تن کاهش وزن آستر بدنه رخ می‌دهد. همچنین بررسی‌ها نشان داد که با به‌کارگیری آستر ترکیبی، افزایش ظرفیتی معادل 13 روز تولید اضافه نسبت به آسترهای فلزی ایجاد خواهد شد.