مروری بر کاربرد تحلیل برگشتی هوشمند در تحلیل پایداری و طراحی سیستم نگهداری فضاهای ‏زیرزمینی

تحلیل و بررسی پایداری یکی از اصول مهندسی مکانیک خاک و سنگ در پروژه‌های زیرزمینی و یا هر سازه احداث شده در خاک ‏و سنگ است. به این منظور همواره پژوهشگران به دنبال دستیابی به روش‌هایی، برای بررسی‌های ایمن و اقتصادی در پروژه‌های ‏عظیم زیرزمینی بوده‌اند و گاهی از روی تجربه نیز اصولی برای بررسی‌های پایداری در سازه‌های زیرزمینی ارائه شده است. ارائه ‏روش مناسب حفاری، نوع و سرعت مجاز حفاری و همچنین به‌کارگیری سیستم نگهداری اقتصادی‌تر در عین حفظ ایمنی از ‏مسائل مورد بررسی در تحلیل پایداری است. استفاده از رفتارسنجی و نتایج ابزار دقیق اطراف مقاطع حفاری در الگوریتم برگشتی ‏باعث می‌شود تا پارامترهای اولیه به‌صورت دقیق به‌دست‌آمده و تحلیل درستی از مدل‌سازی انجام شده داشته باشیم؛ لذا عدم ‏دسترسی و دستیابی مهندسین و دست‌اندرکاران حوزه شهری در صنعت تونل‌سازی و فضاهای زیرزمینی به مطالعات اولیه دقیق ‏ژئوتکنیکی و ژئومکانیکی باعث می‌شود تا دقت کافی برای انجام تحلیل‌های ضروری انجام نشود. هدف از نگارش این مقاله، آشنایی ‏با روش تحلیل برگشتی در تحلیل پایداری فضاهای زیرزمینی در قالب مروری بر مطالعه چندین مقاله برای علاقه‌مندان در این ‏زمینه است. از نتایج این مطالعات می‌توان به این نتیجه رسید که استفاده از روش‌ تحلیل بازگشتی برای تعیین پارامترهای ‏ژئوتکنیکی فضاهای زیرزمینی از خطای کمتری برخودار بوده و می‌توان با اطمینان بسیار بالاتری نسبت به روش‌های عددی ‏فضاهای زیرزمینی را حفاری کرده و سیستم نگهداری مطلوبی را متناسب با شرایط تونل نصب کرد. همچنین نتایج مطالعات نشان ‏می‌دهد که بررسی پایداری تونل با استفاده از تحلیل برگشتی هزینه‌های انسانی و اقتصادی را به حداقل می‌رساند.‏