بررسی دلایل ایجاد خطا در اندازه‌گیری درصد جامد ته‌ریز تیکنرهای خمیری مجتمع مس سرچشمه

استفاده از تیکنر یکی از روش‌های متداول برای آبگیری از باطله‌ها در کارخانه‌های فرآوری مواد می‌باشد. تیکنرهای مخروطی عمیق به‌منظور افزایش غلظت جامد موجود در خوراک ورودی به آن طراحی شده‌اند، تا جایی که ته‌ریز تیکنر خصوصیاتی شبیه خمیر پیدا کند. طبق طرح اولیه، در تیکنرهای مخروطی عمیق مجتمع مس سرچشمه، دانسیته ته‌ریز بین 1.61 تا 1.65 گرم بر سانتی‌متر مکعب و درصد جامد ته‌ریز بین 59 تا 61 درصد است؛ لذا برای دستیابی به این هدف، باید پارامترهای اساسی تیکنر مانند گشتاور، نرخ مصرف فلوکولانت، عمق آب و... کنترل شوند. به دلیل اهمیت دانسیته و درصد جامد ته‌ریز در کنترل عملکرد تیکنرها، در طول روز علاوه بر اندازه‌گیری دانسیته، در هر شیفت نمونه‌هایی نیز برای تعیین درصد جامد برداشته می‌شود؛ لذا لازم است برای نشان‌دادن عملکرد واقعی تیکنرها خطاهای موجود در نمونه‌برداری شناسایی و کاهش داده شوند. در این تحقیق عوامل مختلفی نظیر فاصله زمانی بین نمونه‌برداری‌ها، تعداد نمونه‌، دمای خشک‌کن، مدت‌زمان خشک‌شدن نمونه‌ها و تاثیر آن بر خطای اندازه‌گیری، وزن نمونه و مدت‌زمان موردنیاز برای خشک‌کردن نمونه‌ها، میزان بازشدگی شیر مسیر نمونه‌گیری، موقعیت نصب محل نمونه‌برداری بر روی مسیرهای خروجی و مکان‌های مختلف نمونه‌برداری از ته‌ریز تیکنر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دمای خشک‌کن از 100 به 170 درجه، 0.25 درصد خطا در تعیین درصد جامد وارد می‌شود و همچنین برداشت فقط یک جزء نمونه از کل نمونه می‌تواند تا حدود 0.4 درصد خطا در اندازه‌گیری درصد جامد ایجاد کند. از طرفی نتایج نیز نشان داد یکی از مهم‌ترین پارامترهای تاثیرگذار بر خطا اندازه‌گیری در نمونه‌برداری میزان بازشدگی شیر و مسیرهای خروجی باطله بوده که هر کدام به ترتیب 2 و 1.5 درصد باعث ایجاد خطا در درصد جامد ته‌ریز می‌شوند.