تعیین محدوده نهایی معادن روباز با رویکرد توسعه پایدار

درطراحی بهینه روش های استخراج و تعیین محدوده نهایی استخراج معادن روباز، با رهیافت حصول به توسعه پایدار ضرورت دارد که علاوه بر اهداف اقتصادی به دو اصل اساسی دیگر توسعه پایدار یعنی تاثیر بر جوامع پیرامونی و محیط‌زیست‌توجه شود. در این مقاله ابتدا با رویکرد توسعه پایدار چهار محدوده معدنی بر اساس روش فولچی ارزیابی و آسیبهای احتمالی هر یک از این معادن بر محیط زیست مشخص شده است. برای مقایسه روش اصلاح شده فولچی با روش لرچ و گروسمن(1965) که فقط ملاک آن سود بیشتر است، محدوده نهایی یک معدن بر اساس داده فرضی با هدف حصول توسعه پایدار با این دو روش مقایسه شده است. برای مقایسه، یک محدوده معدنی با حداکثر سود اقتصادی انتخاب و با یک محدوده دیگر با حداکثر تناژ برداشت با سود صفر یا نزدیک به صفر مقایسه و در آخر با رعایت اصول توسعه پایدار محدوده بهینه حدواسط این دو محدوده مشخص شد، مقایسه این دو روش نشان می دهد که گاهی برای رعایت اصول مصوب توسعه پایدار، یا باید از برداشت مقداری از ذخایر معدنی صرف نظر کرد(سود کمتر) و یا باید محدوده بزرگتری را با ارزش اقتصادی کمتر در نظر گرفت. در این تحقیق با در نظر گرفتن بیشترین سود از رویکرد اقتصادی محدوده ای تعیین شد که تعداد بلوک های استخراجی آن 25 عدد و ارزش اقتصادی بلوک های آن عدد 72 بود، و سپس محدوده ای که بیشترین تناژ استخراج با تعداد 81 بلوک با ارزش اقتصادی 4 دارد تعیین گردید. نهایتاً با لحاظ کردن اصول توسعه پایدار، محدوده ای با تعداد بلوک های استخراجی 56 عدد با ارزش اقتصادی بلوک ها 48 (ابعاد هر بلوک 1×1×1متر) تعیین شد. مقایسه دو روش نشان می دهد که در روش اول فقط به منافع بهره بردار معدن توجه شده و ملاک سود حداکثر می باشد، در صورتی که در روش دوم با کم شدن صرفه اقتصادی منافع دیگر ذی نفعان(سود دولتی، اشتغالزایی، و آسیب کمتر به محیط زیست) مورد توجه قرار گرفته است.