بررسی ناپایداری شیروانی های سنگی در گردنه صلوات آباد، خاور سنندج

گردنه صلوات آباد با طول تقریبی 23 کیلومتر، بین طولهای جغرافیایی 00 07 47 تا 30 08 47 خاوری و عرضهای جغرافیایی 00 1535 تا 00 20 35 شمالی در پهنه سنندج- سیرجان شمالی، زیرپهنه با دگریختیهای پیچیده و کمربند آتشفشانی کرتاسه سنندج قراردارد. از نظر سنگشناسی، سنگهای دگرگونی )کالکشیست و متاسنداستون(، سنگهای آتشفشانی )گدازههای حدواسط تا بازیک( ورسوبی )شیل و سنگآهک( در محدوده سنی تریاس تا کرتاسه پسین در این منطقه رخنمون دارند. برای پهنهبندی خطر زمین لغزش ، براساس تغییرات سنگشناسی، منطقه مورد مطالعه به 6 پهنه تقسیم شد. زمینلغزشهای به وقوع پیوسته بیشتر از نوع گوه ای )پهنههای،2 3 و 4(، صفحهای ) پهنه 5( و سنگ افت )تمام پهنهها به جز پهنه 6( هستند. مطالعه درزهنگاری به منظور بررسی وضعیت دسته درزه-ها و میزان پایداری تودههای سنگی در طول مسیر انجام شد. پارامترهای موثر بر لغزش به تفکیک هر پهنه برداشت و محاسبه شد. براساس مطالعه ویژگیهای مهندسی سنگها مشخص شد که تودههای سنگی مقاومت پایین تا خوب دارند. با استفاده از روشهای طبقه-بندی مهندسی سنگها )شامل ردهبندی rqd، rmr و rmi)، ارزیابی پایداری شیروانیهای سنگی به روش rhrs و ترسیم نقشهپهنهبندی زمین لغزش مشخص شد که پهنههای ج اده ای 1 و 6 )بخشهای ابتدایی و انتهایی جاده مورد مطالعه( در محدوده ب ا خطر پایین)c)، پهنههای جادهای 2 و 5 در محدوده با خطر متوسط )b )و پهنههای جادهای 3 و 4 در محدوده با خطر باال )a )قرار دارند. روشهایپایدارسازی مناسب در دامنههای طبیعی، لقگیری و در دامنههای بریده شده با ترانشه، شامل لقگیری و بتنپاشی میشود. استفاده ازتوری سیمی و پلکانیکردن دامنهها نیز میتواند در پایداریسازی دامنه ها موثر واقع شود. برای پایدار نمودن دامنهها در میان مدت وبلندمدت میتوان از زهکش سطحی به روش ثقلی افقی استفاده نمود.