تطابق چینه شناسی سازند سروک در مقطع چینه شناسی الگو با میادین شمال غرب خلیج فارس

سازند سروک (کرتاسه میانی) از مخازن مهم نفتی ایران و کشورهای عربی خلیج فارس به شمار می رود. با توجه به اهمیت این واحد سنگی در شمال غرب خلیج فارس، این سازند در میادین آرش و بهرگانسر و یک چاه از بخش جنوبی (چاه f در کویت) با برش جینه شناسی نمونه آن در تنگ سروک مقایسه شده است. ضخامت سازند سروک در برش نمونه 835 متر است که به سمت میدان بهرگانسر از ستبرای آن کاسته شده و به سمت میادین آرش و چاه f ضخامت آن افزایش می یابد. این تغییر ضخامت که به عملکرد متفاوت بلوک ها در امتداد ارتفاع قدیمی بهرگانسر – نوروز در زمان بعد از سنومانین نسبت داده می شود نتیجه عدم رسوبگذاری و نیز فرسایش نهشته های قبلا تشکیل شده می باشد. سازند سروک در برش نمونه متشکل از سنگ‌آهک‌های خاکستری تیره تا قهوه ای روشن ضخیم لایه تا توده ای رودیست دار همراه با میان لایه‌هایی از شیل و آهک رسی همراه با محتوای فسیلی بیوزون های 24، 25 و 26 است. اگرچه شرایط نسبتا مشابهی در میدان بهرگانسر وجود داشت اما به سمت جنوب منطقه (میدان آرش و چاهf ) میزان رسوبات آواری افزایش یافته و محتوای فسیلی نشان دهنده وجود بیوزون های 21، 24 و 25 می باشند. بنابراین، الگوی رسوب‌گذاری سازند سروک نشان‌دهنده یک حوضه وسیع با شرایط پلاتفرمی است که قسمت‌های عمیق حوضه (open marine) در شمال منطقه مورد مطالعه (میدان بهرگانسر و تنگ سروک) قرار داشتند. به دلیل گسترش محدود رسوبات دلتایی که از سمت سپر عربی وارد ایران شدند، نهشته آهکی در بخش شمالی صفحه عربی (میادین بهرگانسر و تنگ سروک) جانشین رسوبات آواری شده و تفکیک رسوبات سروک به بخش های مختلف مشکل است.

correspondence of the sarvak formation stratigraphy between the type section and wells in the northwest of the persian gulf

sarvak formation (middle cretaceous) is one of the important oil reservoirs of iran and nearby countries of the persian gulf. considering the importance of this rock unit in the northwest of the persian gulf, this formation in arash and behregansar fields and a well from the southern part (well f in kuwait) have been compared with its type section in tang-e sarvak. the thickness of the sarvak formation in the type section is 821 meters, which decreases towards the behregansar field and increases towards the arash and f fields. this thickness change, which is attributed to the different performance of the blocks along the old height of behregansar -nowruz in the time after the cenomanian, is the result of the lack of sedimentation and the erosion of previously formed deposits. the sarvak formation in the type section consists of dark gray to light brown thick-layered limestones to a rudist mass with interlayers of shale and clayey limestone along with the fossil content of biozones 24, 25 and 26. although there were relatively similar conditions in behregansar field, towards the south of the region (arash field and well f) the amount of debris sediments increased and the fossil content indicates the existence of biozones 21, 24 and 25. therefore, the sedimentation pattern of sarvak formation indicates a vast basin with platform conditions, where the deep parts of the basin (open marine) were located in the north of the study area (behregansar field and teng-e sarvak). due to the limited expansion of the deltaic sediments that entered iran from the arabian shield, the limestone deposits in the northern part of the arabian plate (behregansar and teng-e sarvak fields) replaced the clastic sediments, and it is difficult to separate the sarvak sediments into different parts.