فراسنج های موثر در کلاس چین های جدایشی: بینش هایی از مدلسازی عددی سه بعدی اجزاء محدود

چین‌های مرتبط با گسل در اکثر جایگاه‌های زمین‌ساختی و در هر دو رژیم فشارشی و کششی حضور دارند. آنها عمدتا مخزن منابع هیدروکربنی هستند، از این رو بیشتر از سایر ساختارهای زمین‌شناسی، مورد توجه زمین‌شناسان نفت و ساختاری بوده‌اند، و پژوهش‌های بسیاری بر روی آنها انجام شده است. چین‌های مرتبط با گسل شامل سه عضو نهایی هستند، که عبارتند از: چین‌های جدایشی، گسترش- گسلی، و خم- گسلی. این پژوهش نقش هندسه گسل جدایشی، ضریب اصطکاک و زاویه اصطکاک داخلی را بر روی کلاس چین‌های جدایشی توسط سه سری از مدل‌های عددی سه بعدی مورد بررسی قرار میدهد. چینها بر اساس اینکه انحنای کمان داخلی آنها بزرگتر، برابر یا کوچکتر از انحنای کمان خارجی‌شان باشد به ترتیب به کلاس های 1، 2، و 3 تفکیک می‌شوند. کلاس (1) نیز بر اساس اینکه تغییرات ضخامت در لولا کمتر، برابر یا بزرگتر از ضخامت در یال‌ها باشد، به ترتیب به زیرکلاس‌های 1a، 1b، و 1c تقسیم می‌شود. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که هر سه فراسنج هندسه گسل جدایشی، ضریب اصطکاک و زاویه اصطکاک داخلی در کلاس چین‌های جدایشی موثر هستند؛ 1) هندسه گسل جدایشی بالاآمدگی قائم چین را کنترل می‌کند. 2) با افزایش زاویه اصطکاک داخلی و کاهش ضریب اصطکاک لولای چین ضخیم و یال ها نازک می‌شود، به عبارت دیگر چین‌های کلاس (3) حاکم می‌شود. برعکس زمانی که زاویه اصطکاک داخلی کاهش و ضریب اصطکاک افزایش می‌یابد، لولای چین نازک و یال ها ضخیم می‌شوند، و چین های کلاس (1a) غالب می‌شود.