ابزاربندی و رفتارنگاری تونل حکیم در دوران ساخت

با توجه به افزایش جمعیت شهرها، تعداد خودروها و وسایل حمل و نقل عمومی، مسئله ترافیک وسایل نقلیه، یکی از چالش های فرا روی کارشناسان برنامه ریزی و مدیریت شهرها می باشد. اهمیت این مسئله در کلان شهرهایی مثل تهران که علاوه بر تراکم جمعیت بالا، طبق آمار و ارقام موجود، تعداد 3 میلیون نفر مسافر روزانه دارند بیشتر نمود پیدا می کند. ظرفیت حمل و نقل جاده-ای (خیابانی) به دلیل محدودیت در استفاده از فضاهای روی سطح زمین، محدود شده است. لذا در چند سال گذشته تلاش ها در جهت انتقال بخشی از ترافیک این شهر به فضاهای زیرزمینی معطوف شده است. یکی از مهم ترین مسائل تونل سازی در فضاهای شهری، اثرات نامطلوب آن بر روی سازه های سطحی و بخصوص در زمین های نرم و مناطق متراکم می باشد. ابزاربندی و رفتارنگاری ژئوتگنیکی بعنوان یک ابزار مهم در شناخت رفتار سازه و کنترل آن در حین اجرا و بهره برداری می باشد که با توجه به شرایط پروژه، روش اجرای نصب ابزاردقیق بسیار مهم می باشد. بزرگراه حکیم یکی از بزرگراههای اصلی کلان شهر تهران به طول 9 کیلومتر است که از محل اتصال بزرگراه رسالت و بزرگراه کردستان بعد از تونل رسالت آغاز می شود و در بزرگراه لشگری به پایان می رسد. تونل دوقلو حکیم با سطح مقطع حفاری 186 مترمربع و طول کلی 3256 متر به روش natm / sem در منطقه جنگلی چیتگر احداث شد که بصورت مرحله ای حفاری و نگهداری شد. برای ابزاربندی و رفتارنگاری این تونل از نشست سنج سطحی، اکستنسومتر و تارگت های ژئودزی استفاده شده است. در این مطالعه رفتار و نشست سطحی و زیر سطحی محیط اطراف تونل بررسی شدند که نتایج بدست آمده از ابزاربندی تونل حکیم علاوه بر اینکه نشان می دهد مراحل حفاری و نگهداری بخوبی انجام شده است، رفتار و اثر هر مرحله از حفاری را به درستی نشان می دهد.