بررسی مورفوتکتونیک شرق روانسر

منطقه مورد پژوهش در شرق شهرستان روانسر قرار دارد و از نظر زمین شناسی بخش‌هایی از زون سنندج- سیرجان و زون زاگرس را در برمی‌گیرد. در این منطقه عناصر ساختاری مهم از جمله گسل جوان زاگرس و راندگی‌های بزرگ قرار دارند که باعث پویایی زمین ریختی منطقه شده‌اند. در این پژوهش با استفاده از تکنیک‌ها و شاخص‌های زمین ریختی همچون عدم تقارن حوضه زهکشی (af)، تقارن توپوگرافی عرضی (t)، انتگرال هیپسومتری (hi) و شاخص دامنه ناهمواری (ra) منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می‎دهد که رژیم تکتونیکی معکوس که باعث شکل گیری راندگی های بزرگ در منطقه شده است باعث فعالیت نسبی بالای زمین ریختی در برخی حوضه‌ها شده است. بطوری که اغلب حوضه‌هایی که راندگی‌ها در آن‌ها قرار می‌گیرند بیشترین کج شدگی و فعالیت بالا را نشان می‌دهند. با استفاده از شاخص زمین ریخت نسبی شمال شرق روانسر بیشترین فعالیت تکتونیکی را نشان می‌دهد.