اثرات محافظتی سلنیوم از آسیب های بافت کلیوی ناشی از لیپوپلی ساکاریددر موش های صحرایی

مقدمه و هدف: صدمات سپتیک کلیوی یکی از شایع ترین عوارض در بیماران مبتال به بیماری مزمن کلیوی )ckd )محسوب میشود. مطالعات مختلف نشان می دهد استرس اکسیداتیو و التهاب نقش مهمی در بیماری های کلیوی ایفا می کنند از این رو هدفاز این مطالعه بررسی نقش بازدارنده ی سلنیوم )sel )در اثرات مخرب ناشی از لیپو پلی ساکارید )lps )در موشهای صحرایی میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه موشهای صحرایی نژاد wistar به چهار گروه شامل -1 کنترل-2، lps( 1 میلیگرم/کیلوگرم،داخل صفاقی، به مدت 11 روز(، -3 1 sel-lps( 0/1 میلیگرم/کیلوگرم، داخل صفاقی، برای 11 روز(، و -1 2 sel-lps( 0/2میلیگرم/ کیلوگرم(. کیلوگرم، داخل صفاقی، به مدت 11 روز( تقسیم شدند.نتایج: درمان با سلنیوم به طور قابل توجهی آسیب های استرس اکسیداتیو ناشی از lps در بافت کلیه را کاهش داد. سلنیومهمچنین شاخص های آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز، کاتاالز و تیول تام را بهبود و سطح مالون دی آلدئید واینترلوکین 6 را در کلیه کاهش داد. عالوه بر این، مصرف سلنیوم به طور قابل توجهی از افزایش شاخص های بیوشیمیایی عملکردکلیه در سرم مانند نیتروژن اوره خون )bun )و کراتینین جلوگیری کرد.نتیجهگیری: اثرات محافظتی sel در سمیت کلیوی ناشی از lps در موش های صحرایی را می توان به توانایی سلنیوم در کاهشاسترس اکسیداتیو و التهاب در بافت های کلیوی نسبت داد. با این حال، مطالعات بیشتری برای بررسی مکانیسم های دقیق اثر selبر پیامد های کلیوی lps در انسان نیز ضروری بنظر میرسد.