جوانه زنی بذر fritillaria imperialis l. در شرایط درون شیشه ای

گیاه زینتی دارویی لاله واژگون (fritillaria imperialis l.) بومی ایران، در سال های اخیر به علت تخریب مراتع، چرای بی رویه و طغیان آفات به شدت در حال انقراض می باشد. این گیاه دارای ترکیبات شیمیایی سمی، دارویی و ناشناخته است. به عنوان ضد دیابت، ضد چربی و برای درمان مسمومیت کودکان، مشکلات گوارشی، درد مفاصل و... به کار گرفته می شود. تکثیر لاله واژگون از طریق پیاز و بذر پروسه ای زمان بر می باشد. تکنیک کشت بافت می تواند جایگزین مناسبی برای تکثیر سریع این گیاه باشد. به منظور دستیابی به روش مناسب کشت این گیاه در شرایط درون شیشه ای، بذور لاله واژگون به مدت دو روز در محلول 500 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک قرار داده شدند. سپس به مدت 30 دقیقه با قارچ کش کاربندازیم دو در هزار تیمار شدند. به دلیل وجود قارچ-های فراوان برای دستیابی به نتیجه مطلوب در مرحله ضدعفونی، توجه به تاریخ انقضای قارچ کش ضرورت دارد. بذرها در محلول اتانول 70 درصد به مدت 60 ثانیه و سپس در محلول هیپوکلریت سدیم با غلظت 10 درصد به مدت 10 دقیقه ضدعفونی و سه بار با آب مقطر استریل شستشو شدند. بذرها در شرایط استریل در محیطms فاقد تنظیم کننده های رشد، کشت و در دمای 23 تا 25 درجه سانتی گراد، 16 ساعت روشنایی و هشت ساعت تاریکی نگه داری شدند. پس از گذشت 14 روز، نتایج نشان داد که در مقایسه با تیمار شاهد استفاده از قارچ کش برای کشت بافت بذرهای لاله واژگون الزامی می باشد. این گیاه برای جوانه زنی به نور زیاد نیاز دارد. در نور کم، طول ساقه چه به شش تا هفت سانتی متر می رسد و از قطر ساقه چه کاسته می شود. همچنین، بذر این گیاه برای جوانه زنی بهتر به اکسین محرک ریشه دهی نیاز دارد. برگچه های اولیه این گیاه بسیار کوچک می باشند. کاربرد سیتوکینین برای رشد بهتر گیاهچه در شرایط درون شیشه ای توصیه می شود.