مطالعه تنوع ژنتیکی گیاه rhamnus pallasii در شمال ایران

امروزه نشانگرهای مولکولی وسیله مطمئنی برای مطالعه ساختار اکولوژیکی و ژنتیکی جوامع گیاهی هستند. تنگرس (rhamnus l.) یکی از بزر‌گ‌ترین سرده‌‌های تیره‌ی rhamnaceae است. هدف از انجام این تحقیق مطالعه‌ی تنوع ژنتیکی جمعیت‌های مختلف rhamnus pallasii در شمال ایران می‌باشد. آزمون amova، اختلاف ژنتیکی معنی‌داری را در بین جمعیت‌های مطالعه شده نشان داد p = 0.001))، بر‌این اساس، جمعیت‌ها از‌نظر ژنتیکی از هم متمایز هستند. طبق آزمون amova 92% از تفاوت‌های ژنتیکی بین جمعیت‌ها و 8% درون جمعیت‌ها وجود دارد. بنابراین سطح بالایی از تنوع ژنتیکی در بین جمعیت‌ها روی داده است. آزمون منتل بین فواصل جغرافیایی و ژنتیکی، همبستگی معنی‌داری را در بین جمعیت‌ها نشان نداد (r: 0.041, p: 0.030). بنابراین واگرایی ژنتیکی در بین جمعیت های مطالعه شده با فواصل جغرافیایی مرتبط نیست؛ و ارتباطات ژنتیکی جمعیت‌ها بر اساس داده های issr در اکثر موارد متفاوت از ارتباط جغرافیایی آنها است. داده‌های حاصل از مطالعات تنوع ژنتیکی بر اساس مارکر issr، با استفاده از روشهای آماری متفاوت رسته‌بندی و خوشه‌بندی از قبیل pca، pcoa، upgma و ward مورد ارزیابی قرار گرفتند و در همه‌ی موارد نتایج مشابه مشاهده شد.