بررسی عوامل اپی ژنتیک بر متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی

گیاهان دارویی از هزاران سال پیش به عنوان یکی از مهم ترین منابع درمان بیماری های مختلف کاربرد داشته اند. این گیاهان، گروه متنوعی از ترکیبات آلی به نام متابولیت های ثانویه را تولید می کنند. متابولیت های ثانویه (sms) گیاهان دارویی اساس ماده موثره آن ها در درمان بالینی است. آن ها همچنین شاخص های مهمی برای ارزیابی کیفیت مواد دارویی هستند. ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺖﻫﺎی ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت آﻟﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً در ﻣﺮاﺣﻞ رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ ﯾﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ارﮔﺎﻧﯿﺴﻢ زﻧﺪه ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در دراز ﻣﺪت ﺳﺒﺐ اﺧﺘﻼل در ﺑﻘﺎی ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه، ﺑﺎروری ﯾﺎ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﻇﺎﻫﺮی آن ﮔﺮدد ﯾﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﯿﭻ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺸﻬﻮدی را ﺳﺒﺐ ﻧﺸﻮد. اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻏﺎﻟﺒﺎً ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ را در ﺳﯿﺴﺘﻢ دﻓﺎﻋﯽ ﮔﯿﺎﻫﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﯿﺎهﺧﻮاری و دﯾﮕﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی دﻓﺎﻋﯽ ﺑﯿﻦ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎ ﺑﺎزی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ از جمله پاسخ های تطبیقی گیاهان به تنش های محیطی، توانایی سنتز انواع زیادی از این نوع ترکیبات شیمیایی می باشد. عوامل مختلف ژنتیکی، آنتوژنیک، مورفوژنتیکی و محیطی می توانند در بیوسنتز و تجمع sms تاثیر بگذارند. اپی ژنتیک مطالعه ای است در مورد اینکه چگونه رفتارها و محیط ما می تواند باعث تغییراتی در نحوه عملکرد ژن های ما شوند. برخلاف تغییرات ژنتیکی، تغییرات اپی ژنتیکی برگشت پذیر می باشند و توالی dna را تغییر نمی دهند اما می تواند نحوه خواندن یک توالی dna را در بدن ما تغییر دهد.