اثر تنش شوری بر فلورسانس کلروفیل و عملکرد سیاهدانه

این آزمایش در سال 1401-1400به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر فلورسانس کلروفیل و عملکرد سیاهدانه در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح شوری شامل s0 (0) (محلول هوگلند بعنوان شاهد))، s1 (50)، s2 )100( و s3 (150) میلی مول (حاصل از کلرید‌سدیم و کلریدکلسیم با نسبت 20 به 1، در محلول هوگلند) و عامل دوم نیز چهار ژنوتیپ سیاهدانه از توده های محلی کاشمر، گناباد، زابل و شهرضا بودند. اندازهگیری ﻣﺆلفه‌های فلئورسانس کلروفیل بر روی جوانترین برگ کاملا باز شده (20 روز بعد از گلدهی) انجام گرفت. پارامتر‌های فلئورسانس کلروفیل (حداکثر عملکرد کوآنتومی فتوسیستم دو (fv/fm)، عملکرد کوآنتومی فتوسیستم دو (φpsii)، خاموشی فتوشیمیایی(qp) و ﻣﺆلفه خاموشی غیر فتوشیمیایی (qn)) و عملکرد دانه اندازه‌گیری شدند. اثر متقابل شوری و رقم بر کلیه صفات مورد بررسی معنی‌دار گردید. با توجه به نتایج بدست آمده توده محلی شهرضا که از نظر صفات φpsii، fv/fm، qp و عملکرد دانه در سطوح بالای شوری نسبت به سایر ارقام میانگین بالاتری داشت به عنوان رقم متحمل به شوری و توده محلی زابل که در سطوح بالای شوری پایین‌ترین رتبه در تمام صفات مورد بررسی بجز ﻣﺆلفه خاموشی غیر فتوشیمیایی (qn) را به خود اختصاص داده بود، به عنوان رقم حساس به شوری ارزیابی گردید.