مروری بر اثرات تنش گرما بر تثبیت بیولوژیک نیتروژن

ایران یکی ازکشورهایی است که در اکثر نقاط آن تنش‌های مهم غیرزنده نظیر خشکی، شوری، گرما، باد، و تنش‌های زنده مثل قارچ ها، باکتری‌ها، ویروس‌ها و حشرات موجب کاهش عملکرد گردیده است. تنش‌گرمایی یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش دهنده عملکرد محصولات کشاورزی در سطح جهان می‌باشد. تثبیت بیولوژیکی نیتروژن مهمترین مسیر طبیعی برای وارد کردن نیتروژن به درون بیوسفر است. تنش محیطی به‌ویژه تنش گرمایی می‌توانند تثبیت نیتروژن را به شدت کاهش داده و یا کلا مختل نمایند. این تحقیق خلاصه‌ای از تحقیقات سایر محققین در زمینه اثرتنش گرمایی بر تثبیت بیولوژیک نیتروژن می‌باشد که با جمع‌آوری آمار و اطلاعات کتابخانه‌ای ارائه می‌گردد. نتایج نشان داد که بهترین دما برای تثبیت بیولوژیکی نیتروژن در دامنه 20 – 25 درجه سانتی‌گراد می‌باشد و افزایش دما بیش از 37 درجه سانتی‌گراد از طریق تاثیر روی استقرار ریزوبیوم‌ها در ریزوسفر، آلودگی لگوم توسط ریزوبیوم و کاهش فعالیت آنزیم نیتروژناز بر تثبیت بیولوژیک نیتروژن نیز موثر خواهد بود و روش‌های سلکسیون ریزوبیوم‌ها در اکثر مناطق دنیا رایج‌ترین و موثر‌ترین روش برای مقابله با تنش گرمایی می‌باشند.