ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد سیاهدانه، در شرایط شور

این آزمایش در سال 1401-1400به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر فلئورسانس کلروفیل و عملکرد سیاهدانه در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح شوری شامل s0 (0) (محلول هوگلند بعنوان شاهد))، s1 (50)، s2 )100( و s3 (150) میلی مول (حاصل از کلرید‌سدیم و کلریدکلسیم با نسبت 20 به 1، در محلول هوگلند) و عامل دوم نیز چهار ژنوتیپ سیاهدانه از توده های محلی کاشمر، گناباد، زابل و شهرضا بودند. در مرحله رسیدگی نیز صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد اسانس و درصد اسانس، با برداشت 6 بوته در هر گلدان به صورت کف‌بر اندازه‌گیری ‌شد. برهمکنش شوری و رقم بر کلیه صفات مورد بررسی معنی‌دار گردید. با توجه به نتایج بدست آمده توده محلی شهرضا که از نظر صفات عملکرد دانه (35/52 گرم در متر مربع)، عملکرد بیولوژیک (1550 گرم در متر مربع)، عملکرد اسانس (0/71 گرم در متر مربع) و درصد اسانس (36/1 درصد) در بالاترین سطح شوری نسبت به سایر ارقام میانگین بالاتری داشت به عنوان رقم متحمل به شوری ارزیابی گردید.