بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر میزان تعارضات و تعهد زناشویی زوجین در آستانه جدایی شهر کرمان

زمینه و هدف : یکی از عوامل برجسته تعارضات زناشویی زوجین ابراز نابهنجار احساسات منفی نسبت به یکدیگر و رابطه زناشویی است.تعارض زناشویی زمانی اتفاق می افتد که یکی از طرفین رابطه احساس کند طرف مقابلش بعضی از مسائل مورد علاقه او را سرکوب می کند.تعهد زناشویی به معنای وفادار ماندن به خانواده و اعضای آن هنگام غم و شادی، خوشی و ناخوشی، و تعهد بر مبنای احساس و عاطفه و هم بر پایه ی قصد و نیت می باشد.پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر میزان تعارضات و تعهد زناشویی زوجین در آستانه جدایی شهر کرمان انجام شده است. روش پژوهش : روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور انجام پژوهش از میان کلیه زوجین در آستانه طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر کرمان در نیمه اول سال 1402 تعداد 40 زوج به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 زوج ) و گروه کنترل (20 زوج) قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تعارضات زناشویی (mcq) و پرسشنامه تعهد زناشویی (dci) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. زوجین گروه­ آزمایش تحت درمان هیجان­مدار به مدت 15 جلسه 2 ساعت قرار گرفتند و گروه کنترل هیچگونه مداخله درمانی دریافت نکردند. داده ها از طریق تحلیل کواریانس مانکوا با استفاده از نرم افزار spss 24 تحلیل شدند.یافته ها : نتایج نشان داد که پس از مداخله درمان هیجان مدار ، تعارضات زناشویی در زوجین گروه آزمایش نسبت به کنترل به میزان معناداری (p=0/001 ، f=67/03 ) کاهش پیدا کرده و میزان تعهد زناشویی به میزان معناداری (p>0/005) افزایش پیدا کرده است . میل به طلاق زوجین کاهش پیدا کرده و زوجین نسبت به یکدیگر از میزان تعهد زناشویی بالاتری نسبت به قبل از مداخله رسیده اند.نتیجه گیری : از نتایج این پژوهش در جهت کاهش تعارضات زناشویی زوجین ، افزایش تعهدات زوجین و غنی سازی زندگی مشترک زناشویی زوجین می توان استفاده نمود این پژوهش اثربخشی درمان هیجان مدار را اثبات نمود که می تواند مورد استفاده مشاوران حوزه زوج درمانی قرار گیرد.