نقش قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام در پیش بینی خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار

زمینه و هدف: حفظ سلامت روانی در زنان سرپرست خانوار بسیار مهم است زیرا این زنان علاوه بر مسئولیت‌های خانوادگی، مسئولیت‌های مالی و اقتصادی خانواده را نیز برعهده دارند. این افراد می‌توانند در مسائل روزمره یا در مواقع بحران به زنان سرپرست خانوار کمک کنند. در این زمینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام در پیش بینی خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار انجام شد.روش پژوهش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان سرپرست خانوار استان تهران در سال 1402 بود. در مطالعه حاضر، 260 زن سرپرست خانوار مشارکت داشتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های قدرت ایگو، امید به زندگی، تحمل ابهام و خودکارآمدی شغلی استفاده شد. در این پژوهش از آمار توصیفی جهت محاسبه فراوانی ها و ترسیم جداول استفاده گردید و در آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان استفاده شد. سطح معنی داری برای تمامی فرضیه ها کمتر از 5 صدم در نظر گرفته شد. همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 24 استفاده شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام با خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار همبستگی مثبت و معناداری دارد. نتایج رگرسیون نشان داد که قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام به طور معناداری توانستند 67 درصد از تغییرات خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار را پیش بینی کنند (01/0>p).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد قدرت ایگو، امید به زندگی، و تحمل ابهام می‌توانند بهبود خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار را ترویج دهند. این نتایج می‌توانند به مشاوران و تخصصی‌ترین روان‌شناسان کمک کنند تا راهبردهای بهتری برای تقویت خودکارآمدی شغلی در این زنان ارائه دهند و آنها را در تعامل با چالش‌های شغلی بهبود دهند. در واقع، این نتایج تاکید می‌کنند که عوامل روان‌شناختی و امیدواری می‌توانند به عنوان عوامل کلیدی در تقویت خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار عمل کنند. از این رو، توجه به افزایش این عوامل و ارتقاء خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار می‌تواند موجب بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی آنها شود.