بررسی رابطه ناگویی هیجانی و اعتیاد اینترنتی در نوجوانان

زمینه و هدف: امروزه وابستگی یا اعتیاد به اینترنت به‌صورت یکی از اعتیادهای مدرن در بین نوجوانان و جوانان درآمده و از‌این‌رو طی سال‌های اخیر توجه جامعه‌شناسان و روان‌شناسان به این مسئله معطوف شده است. علی‌رغم توجه صاحب نظران به فرصت‌های متعدد اینترنت اما استفاده بیش‌ازحد از آن می‌تواند زمینه وابستگی و اعتیاد به آن را ایجاد نماید. اصطلاح اعتیاد به اینترنت نوعی وابستگی رفتاری به اینترنت را نشان می‌دهد و با ویژگی‌هایی همچون افسردگی، خجالتی بودن، کم حوصله بودن و تنهایی، احساس ترس، اضطراب، بیش فعالی و پرخاشگری تعیین می‌شود. تحقیقات نشان دادند که میان اعتیاد اینترنتی و ناگویی هیجانی رابطه وجود دارد. ناگویی هیجانی یک ویژگی شخصیتی است که موجب ایجاد اختلال در روابط میان فردی می‌شود. ناگویی هیجانی یک سازه شناختی و هیجانی است که به‌عنوان فقدان خودآگاهی هیجانی توصیف می‌شود که موجب اختلالاتی در ارتباطات می‌شود. یکی از پیامدهای اعتیاد به اینترنت این است که افراد از تعاملات اجتماعی روزمره کناره‌گیری کرده و به‌خصوص زمان بسیار کمتری را با خانواده و نزدیکان خود سپری می‌کنند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ناگویی هیجانی و اعتیاد اینترنتی در نوجوانان است.روش پژوهش: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی 1403-1402 بودند که به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی تعداد 105 نفر از آن‌ها انتخاب شده که از این میان 100 نفر از آن‌ها، پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند و از طریق دو مقیاس ناگویی هیجانی (tas-20)و اعتیاد به اینترنت(iat (مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغییره با کمک نرم‌افزار spss 25استفاده گردید. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مقدار ضریب همبستگی بین ناگویی هیجانی و اعتیاد به اینترنت شرکت‌کنندگان در پژوهش 38/0 و میزان r2 برابر 15/0 می‌باشد. همچنین نتایج تحلیل واریانس نشان می‌دهد که میزان f به‌دست آمده معنادار است. نتیجه گیری: نوجوانانی که اعتیاد به اینترنت دارند، در صورتی‌که مشخصه‌های ناگویی هیجانی بیشتری داشته باشند، به احتمال زیاد‌تری وابسته به اینترنت می‌شوند. با در نظر گرفتن نتایج پژوهش، توجه مضاعف به پیش‌بین‌ها و همایندهای اعتیاد اینترنتی در تدوین مداخلات درمانی پیشنهاد می‌شود.