ارتباط بین تحمل پریشانی با صمیمت زناشویی با میانجی گری انصاف در زنان دارای تعارض با همسر: یک مدل علّی

زمینه و هدف: تعارضات زناشویی می تواند منجر به نارضایتی و تنش های زناشویی شود که به تخریب روابط زناشویی منجر می شود. به طور کلی تحمل پریشانی و انصاف و تعارضات زناشویی با یکدیگر در تعامل هستند و ممکن است به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بر صمیمیت زناشویی تاثیر گذار باشند بنابر این هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین تحمل پریشانی و صمیمیت زناشویی با میانجی گری انصاف در زنان دارای تعارض با همسر می باشد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی این پژوهش شامل تمامی زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز بودند که از این میان 200 زن با روش نمونه گیری هدفمند با ملاک های ورود و خروج برگزیده شدند. شرکت کننده ها به پرسشنامه‌ی تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (dts)، پرسشنامه صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون (mis) و پرسشنامه ادراک انصاف پری(pem) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش های همبستگی و معادلات ساختاری و نرم افزارهای 24-spss و 24- amos استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای تحمل پریشانی با صمیمیت زناشویی (60/0 = r، 01/ 0 > p)، تحمل پریشانی با انصاف (48/0 = r، 01/0 > p)‏ و صمیمیت زناشویی با انصاف (74/0 = r، 01/0 > p)، رابطه معناداری وجود دارد. ضرایب مسیر تحمل پریشانی به انصاف (34/0 = β، 001/0  p)، تحمل پریشانی به صمیمیت زناشویی (59/0 = β، 001/0  p)، صمیمیت زناشویی به انصاف (68/0 = β، 002/0  p) در مدل پیشنهادی معنی دار هستند. ضرایب مسیر غیرمستقیم استاندارد تحمل پریشانی به صمیمیت زناشویی با میانجی‌گری انصاف در فاصله اطمینان حد پایین 02/0 تا حد بالای 11/0 (35/0 = ، 62/2 = z، 01/0 > p) معنادار است. نتایج شاخص های برازندگی از برازش مدل پیشنهادی حمایت کرد. نتایج تحلیل مسیر حاکی از معناداری ضرایب مسیر مستقیم کلیه ی مسیرهای مدل نهایی و نیز میانجی گری انصاف در رابطه تحمل پریشانی با صمیمیت زناشویی بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده بیانگر نقش واسطه ای انصاف در رابطه ی میان تحمل پریشانی و صمیمیت زناشویی در زنان دارای تعارض با همسر می باشد.