رابطه‌ی بین سبک‌های دلبستگی و رضایت زناشویی: مطالعه مروری نظام‌مند

زمینه و هدف: رضایت زناشویی نگرشی مثبت و لذت‌بخش است که زن و شوهر از جنبه‌های گوناگون روابط زناشویی خود دارند و فقدان آن باعث می شود که زوجین از نظر عاطفی رنج ببرند. سبک دلبستگی که همان الگوهای ارتباطی تثبیت‌شده در کودکی است، ممکن است رفتارهای اجتماعی در زمان بزرگسالی را تحت تاثیر قرار دهد. بدین معنی که سبک های دلبستگی هریک از زوجین در میزان رضایت‌زناشویی آنها دخیل هستند. لذا، این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین سبک‌های ‌دلبستگی و رضایت زناشویی در زوجین انجام شده است.روش پژوهش: جامعه آماری این مطالعه شامل تمام مقالات پژوهشی انجام شده به زبان فارسی که رابطه بین سبک‌های دلبستگی و رضایت-زناشویی در زوجین را در فاصله سالهای 1393 تا 1402 بررسی کرده‌اند، بوده است. به منظور دستیابی به مطالعات مرتبط با موضوع، کلیدواژههای «سبک دلبستگی» و «رضایت زناشویی» از طریق دستور ترکیبی «و» در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و موتور جستجو گوگل اسکالر جست‌وجو شدند. در مرحله اول 41 مقاله یافت شد که در مرحله بعد، با عنایت به معیار ورود و خروج، 11 مقاله، حذف شد. در نهایت، تعداد 30 مقاله در تجزیه و تحلیل به روش نظام مند مورد استفاده قرارگرفت. یافته‌ها: یافته‌های مقالات مرور شده نشان دادند که سبک‌های دلبستگی می‌توانند رضایت‌زناشویی را تبیین کنند. بنابراین، بین سبک دلبستگی ایمن با رضایت‌زناشویی رابطه معنادار مثبت و بین سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با رضایت زناشویی رابطه معنادار منفی گزارش شده است. علاوه‌ بر آن، نتایج این مطالعه نشان داد که سبک دلبستگی ایمن نسبت به سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی، پیش‌بینی‌کننده قوی تری برای رضایت زناشویی بوده است.نتیجه‌گیری: سبکهای دلبستگی، روابط فرد از کودکی تا پایان عمر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین طبیعی است که فرد به عنوان یک همسر نیز همان ویژگی‌ها را داشته باشد. فرد با سبک دلبستگی اجتنابی قادر به اعتماد کردن به شریک عاطفی نیست، بنابراین در رابطه زناشویی از رضایت کافی بهره نمی‌برد. سبک دلبستگی دوسوگرا نیز منجر به تعارضهای اساسی در روابط مشترک می‌شود. در مقابل افرادِ دارای سبک دلبستگی ایمن، در روابط خود پایدارترند و به راحتی به همسر خود به عنوان تکیه‌گاهی امن تکیه می‌کنند.