پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس مهارت‌های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان

زمینه و هدف: توجه به توانایی‌های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی در دانش‌آموزان بسیار اهمیت دارد، زیرا این مهارت‌ها ممکن است نقش بسیار مهمی در پیشگیری از اهمال کاری تحصیلی داشته باشند. از این رو این پژوهش، به پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس مهارت‌های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه پرداخته است.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره‌ی دوم مقطع متوسطه شهر یاسوج در سال تحصیلی 1401-1402 بود. برای انتخاب حجم نمونه از جدول مورگان استفده و تعداد 317 نفر بعنوان حجم جامعه آماری در نظر گرفته شد. برای نمونه‌گیری در این پژوهش، از شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای استفاده شد؛ و جهت جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس مسئله (psi)، مقیاس اهمالکاری تحصیلی (apq) ، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گراس (erq) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با آزمون همبستگی و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفت.یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که اهمال کاری تحصیلی بر اساس مولفه‌های مهارت‌های حل مسئله، مولفه سبک گرایش- اجتناب و اعتماد به حل مسائل قابل پیش بینی نمی باشد. ولی بر اساس مولفه کنترل شخصی قابل پیش‌بینی می باشد. همچنین خودتنظیمی هیجانی می‌تواند اهمال‌کاری تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم پیش‌بینی کنند(5/0>p) .نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که دانش‌آموزانی که در مهارت‌های حل مسئله قوی هستند و از مهارت‌های خودتنظیمی هیجانی مطلوبی برخوردارند، احتمالاً به میزان کمتری به اهمال‌کاری تحصیلی مبتلا می‌شوند. این مهارت‌ها نه تنها به آنها کمک می‌کنند تا مسائل را بهتر تحلیل کنند و راه‌حل‌های مناسبی برای آنها پیدا کنند، بلکه از طریق مدیریت هیجان‌هایشان و تنظیم خودشان بهتر می‌توانند در مواجهه با چالش‌ها و مسائل تحصیلی عملکرد بهتری داشته باشند. در نتیجه، توسعه این دو مهارت می‌تواند به پیشگیری از اهمال‌کاری تحصیلی کمک کند و دانش‌آموزان را برای موفقیت در محیط تحصیلی آماده‌تر کند.