تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی والدین بر اعتیاد به فضای مجازی دانش‌آموزان

زمینه و هدف: اعتیاد به فضای مجازی بزرگ‌ترین مشکل و ناشی از استفاده ناآگاهانه از این فناوری نوین است. باتوجه به اثرات مخربی که این اعتیاد به دانش آموزان در زمینه تحصیل و زندگی دارد،. خانواده، نخستین نهاد اجتماعی و محیط آموزش و تعلیم و تربیت فرزندان است که پا به عرصه آن می‌گذارند بنابراین فضای امن ایجاد شده در خانواده و ارتباط موثر والدین با دانش آموزان بنابراین در کاهش اعتیاد به فضای مجازی حائز اهمیت است. لذا باتوجه به مطالب بیان شده پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی والدین بر اعتیاد به فضای مجازی دانش‌آموزان انجام گرفتروش پژوهش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 30 نفر از والدین دانش‌آموزان دوره‌ی اوّل متوسطه شهر اهواز در سال 1402-1401 بودند. 30 والد به روش نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی و همکاران (1395) استفاده شد. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه برنامه‌ی مهارت‌های ارتباطی والدین را دریافت نمودند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته‌ها نشان داد که فرضیه‌ی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی والدین بر اعتیاد به فضای مجازی دانش‌آموزان مورد تائید قرار گرفته است (01/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر که نشان‌دهنده تاثیر برنامه آموزشی مهارت‌های ارتباطی والدین در کاهش اعتیاد به فضای مجازی دانش‌آموزان بوده است، پیشنهاد می‌گردد جهت ارتقای سلامت دانش‌آموزان توجه ویژه‌ای به آموزش والدین بر اساس نیاز و خصوصیات دوران نوجوانی شود و همچنین می‌تواند اطلاعات مناسبی را به مشاوران و روان‌شناسان خانواده ارایه کند.