اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر رضایت جنسی و صمیمیت زوجی در زوجین نابارور

زمینه و هدف: مشکلات مربوط به روابط جنسی و صمیمیت، زمانی آغاز می شود که زوجین از میزان برآورده شدن خواسته های خود در رابطه شان رضایت نداشته باشند. از آنجایی که پایه و اساس یک رابطه زوجی، رضایت جنسی و صمیمیت زوجی است، اما از جمله معضلات و ناتوانی هایی که زوجین نابارور با آن مواجه هستند، عدم رضایت جنسی و پایین بودن صمیمیت زوجی است. رضایت جنسی احساس خوشایند فرد از نوع رابطه جنسی و توانایی که در ایجاد لذت دو طرفه دارد را در بر می گیرد و از سوی دیگر صمیمیت شامل نزدیکی و رابطه دوست داشتنی با فرد دیگر است، که با توجه به پژوهش های موجود، زوجین نابارور در این دو حیطه با مشکلاتی روبه رو هستند. یکی از درمان های مفید در حیطه افزایش صمیمیت و سلامت جنسی درمان پذیرش و تعهد (act) است که در آن تلاش می شود به جای تغییر شناخت ها، ارتباط روانشناختی فرد با افکار و احساساتش افزایش یابد. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد(act) بر رضایت جنسی و صمیمیت زوجی در زوجین نابارور صورت گرفت. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه تجربی بود و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجینی بود که به دلیل مشکلات زناشویی در سال 1402 به مراکز مشاوره شهر رشت مراجعه کرده بودند. برای انتخاب نمونه، ابتدا اطلاعیه تشکیل جلسات و شرایط ثبت نام اولیه به مراجعین و همکاران مشاور جهت ارجاع رسانده شد. پس از ثبت نام، متقاضیان از طریق مصاحبه مقدماتی زوجین واجد شرایط، انتخاب شدند. سپس از بین 38 زوج (76 نفر)، 20 زوج (40 نفر) به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل ( 10 زوج گروه آزمایش و 10 زوج گروه کنترل) جایگزین شدند. در ادامه گروه آزمایش در 10 جلسه زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری مقیاس رضایت جنسی (iss) و مقیاس صمیمیت زوجین (mis) بود. یافته های تحقیق با استفاده از نسخه 24 نرم افزار spss و به روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر رضایت جنسی (f=4/94, p=0/032)صمیمیت زوجین (p=0/001, f=39/46) اثر داشته و این اثر در مرحله پیگیری پایدار مانده است. مطابق با یافته ها در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بعد از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) میانگین نمره کل رضایت جنسی و صمیمیت زوجی از پیش آزمون بیشتر است و در مرحله پیگیری نیز پایداری نشان می دهد اما این تفاوت در گروه کنترل محسوس نیست. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که کاربرد تکنیک های مبتنی بر نظریه پذیرش و تعهد(act) بر میزان رضایت جنسی و صمیمیت زوجین موثر بوده است. به طور کلی این درمان به زوجین کمک می کند تا ارتباط کاملی با زمان حال داشته باشند و با ذهن آگاهی به تغییر رفتارها و افکار نادرست بپردازند. بنابراین از طریق این درمان زوجین می توانند به رضایت کاملی از زندگی به ویژه در زمینه جنسی برسند و صمیمیت شان را افزایش دهند.