مقایسه رشد هیجانی کارکردی و کیفیت دوستی در کودکان دارای اختلال کم توجهی- بیش‏فعالی و کودکان عادی

زمینه و هدف: اختلال کم توجهی- بیش‏فعالی یکی از شایع ترین اختلال های عصب - رفتاری تشخیص داده شده در دوران کودکی است. این اختلال می تواند سبب بروز پیامدهای جدی در زندگی تحصیلی و اجتماعی کودک در آینده گردد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه رشد هیجانی کارکردی و کیفیت دوستی در کودکان دارای اختلال کم توجهی- بیش‏فعالی و کودکان عادی شهر بهبهان انجام گرفت. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر، از نوع علی مقایسه‏ای بود. جامعه آماری مورد مطالعه تمامی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی/عادی بود که در مهدکودک و پیش دبستانی های شهر بهبهان مشغول به یادگیری بودند. بر این اساس نمونه مطالعه را 80کودک تشکیل دادند که شامل 40 نفر کودک دارای اختلال کم توجهی- بیش فعالی و 40 نفر کودک عادی بودند. نمونه عادی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردید. دو گروه با لحاظ ملاک-های ورود و خروج همتا شدند.. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش، مقیاس درجه بندی کانرز فرم والدین (cprs-r)، پرسشنامه رشد هیجانی کارکردی (feas) و پرسشنامه تجدید نظر شده ی کیفیت دوستی (fqq) بود. تحلیل داده‏ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و به کمک نرم افزار spss21 انجام شد.یافته ها: بین رشد هیجانی کارکردی و کیفیت دوستی کودکان بیش‏فعال و کودکان عادی تفاوت معنی‏داری وجود داشت(05/0p<). میانگین تمامی مولفه‏های رشد هیجانی کارکردی در کودکان عادی از کودکان بیش‏فعال بیش تر بود. میانگین مولفه‏های کیفیت دوستی ازجمله تصدیق و دلسوزی، مبادله صمیمانه و حل اختلاف، بجز ناسازگاری و خیانت در کودکان عادی از کودکان دارای اختلال نارسایی توجه- بیش‏فعالی بیش تر بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی از رشد هیجانی کارکردی و کیفیت دوستی ضعیف تری نسبت به کودکان عادی برخوردارند. بر این اساس لازم است با آموزش مهارت های اجتماعی و ایجاد فرصت تعامل برای این کودکان، ملزومات روابط سالم بین فردی برای آن ها فراهم شود.