بررسی تاثیر فریت بر ترک گرم فولاد زنگ نزن آستنیتی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر ترکیب شیمیایی بر روی میزان فریت، مورفلوزی و مکان تشکیل فریت در ساختار فولاد زنگ نزن آستنیتی بوده و بررسی تاثیر آن بر روی ایجاد ترک گرم پس از جوشکاری فولاد مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. در این راستا از 4 ترکیب به ترتیب 10، 15، 17 و 19 درصد کروم و 17، 13،15 و 8 درصد نیکل استفاده شد. عملیات جوشکاری توسط الکترود توپودری تولید شده از فروآلیاژها و روش جوشکاری قوس گاز تنگستن انجام شد. نتایج نشان دادند که با افزایش نسبت کرم معادل به به نیکل معادل از 1/5 احتمال ایجاد ترک های گرم انجمادی کاهش یافته است. در این حالت مناسب ترین توزیع فاز فریت درون فاز آستنیت اتفاق افتاده که مانع رشد میکروترک های جوانه زده در ساختار آستنیتی شده و تنش های پسماند شدید ایجاد شده به دلیل ضریب انقباض حرارتی بالای ساختار آستنیتی را در خود دفع کرده است