بررسی کارایی هیبرید نانو لایه های گرافن اکساید/ n-n-دی اتیل هیدروکسیل آمین بر کاهش میزان جدایش کاتدیک و افزایش مقاومت به خوردگی پوشش اپوکسی غنی از روی بر زیرآیند فولادی

در این پژوهش اثر ماده آلی n-n-دی اتیل هیدروکسیل آمین(deha) به همراه نانو لایه های گرافن اکساید (mlgo) در پوشش های غنی از روی، به عنوان بازدارنده خوردگی بر کاهش میزان جدایش کاتدیک و افزایش مقاومت به خوردگی بسترهای فولادی مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور رنگ هایی با درصد های وزنی متفاوت از deha و گرافن اکساید ساخته شد و بر روی بسترهای فلزی اعمال شد. به منظور بررسی جذب بازدارنده deha بر روی نانوصفحات mlgo و ایجاد برهمکنش با آن، ترکیب n-n-دی اتیل هیدروکسیل آمین به نسبت وزنی 2 به 1 با mlgo با استفاده از آنالیز ft-ir و tga و sem-edx بررسی شد. اثر بازدارندگی deha در پوشش توسط آزمایش مه نمکی و آنالیز چسبندگی پول-آف، تست جدایش کاتدیک و امپدانس الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که با افزایش درصد وزنی بازدارنده dhea نسبت به mlgo در نسبت وزنی 2 به 1 از بازدارنده و mlgo، میزان جدایش کاتدیک کاهش و مقاومت به خوردگی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.