بررسی عملکرد حفاظتی پوشش پلیوینیل استر بر پایه بیس فنول a حاوی کامپوزیت پلی‌آنیلین با چارچوب‌ آلی- فلزی مس در خوردگی فولاد st37

مسئله خوردگی فولاد و کنترل خسارات ناشی از آن یکی از مسائل چالش برانگیز بوده که توجه بسیاری از محققان و صنعتگران را جلب کرده است. مابین روشهای کنترل خوردگی، پوشش‌های محافظ از قبیل اپوکسی، وینیل استر، پلی‌یورتان و ...... بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. علی‌رغم کاربردهای گسترده، این پوششها با گذشت زمان آب و گونههای خورنده را جذب کرده و باعث خورده شدن بستر فلزی و کاهش چسبندگی پوشش می‌شوند. بنابراین پژوهشگران درصدد یافتن راهکارهایی جهت افزایش طول عمر و کارآیی آنها می‌باشند. در پژوهش حاضر، پلی‌آنیلین (pani) و کامپوزیت‌ آن با چارچوب‌ آلی - فلزی مس (cu-mof) با استفاده از روش پلیمریزاسیون اکسایشی درجا سنتز شده و با استفاده از روش‌های پراش پرتو x (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (fesem) و طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو x (edx) شناسایی شدند. سپس wt.% 5/0 از pani و pani-cu-mof به رزین وینیل استر (ve) بر پایه بیس فنول a اضافه شده و با روش قلم ‌مویی روی فولاد st37 مانت شده پوشش داده شدند. عملکرد حفاظتی پوشش‌های تهیه شده در خوردگی فولاد st37 در محلول wt.% 5/3 nacl در دمای محیط با استفاده از طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و پلاریزاسیون تافلی به مدت 240 ساعت مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج eis نشان داد که مقاومت خوردگی (rcorr) پوشش ve/pani-cu-mof در پایان غوطه‌وری ω cm2 108 × 04/1 بوده که در مقایسه با ve/pani (ω cm2 105 × 31/1) و ve (ω cm2 105 × 08/1) بیشتر است.