ارزیابی مقایسه‌ای جذب زیستی و تجمع زیستی سرب توسط باکتری رودوکوکوس اریتروپولیس از محیط‌های آبی

حذف مقایسه‌ای سرب (ii) از محیط‌های آبی با استفاده از rhodococcus erythropolis در دو حالت مختلف جذب زیستی و تجمع زیستی مورد بررسی قرار گرفت. مورفولوژی جاذب زیستی و گروه‌های عاملی سطحی به ترتیب توسط sem و ft-ir مورد بررسی قرار گرفته‌اند. آزمایشات در سیستم ناپیوسته به عنوان تابعی از زمان تماس، غلظت یون‌های سرب و دوز زیست توده انجام شد. تجمع زیستی توسط سلول‌های زنده باکتری و جذب زیستی توسط سلول‌های غیر فعال و غیر زنده انجام شده است. جذب زیستی سریع بود و تعادل در 15 دقیقه به دست آمد در حالی که تعادل در تجمع زیستی در 60 دقیقه به دست آمد. غلظت اولیه فلز و مقدار زیست‌توده به طور قابل‌توجهی بر عملکرد جذب زیستی و زمان تماس بر تجمع زیستی تاثیر زیادی گذاشت. حداکثر راندمان جذب زیستی با استفاده از 0/1گرم زیست‌توده غیرفعال پس از 15 دقیقه زمان تماس 97/55 درصد بود. با توجه به اینکه بازیابی فلز از توده سلول غیرفعال ساده‌تر است و سرعت جذب بالاتر و میزان جاذب کمتر محقق می‌گردد لذا در مجموع استفاده از زیست‌توده غیر زنده به عنوان جاذب زیستی کار آمد‌تر و قابل توجه‌تر است.