بررسی فقهی و تفسیری آیه 280 سوره بقره پیرامون نحوه برخورد با شخصیت معسر: رویکرد مروری- روایتی

مسئله ورشکستگی اقتصادی از جمله مهم‌ترین موضوعات اقتصادی در حوزه فقه و حقوق است که همواره مورد تاکید و بررسی علمای فقه و دانشمندان حوزه اقتصاد و حقوق بوده است. اقتصاد ایران نیز همواره با ریسک ناشی از ورشکستگی اقتصادی درگیر بوده است. ازاین‌رو لازم است که پژوهش‌های قرآنی، با رویکرد فقهی و تفسیری نسبت به آیات قرآن کریم، به بررسی مسئله اعسار بپردازند تا نحوه حکمرانی حکومت اسلامی به نظام احسن و مورد تائید شارع مقدس نزدیک گردد. به همین دلیل متن پیش رو با بررسی برخی از آراء فقها و مفسرین پیرامون آیه 280 سوره بقره، «وَاِنْ کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ اِلَى مَیْسَرَةٍ وَاَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»، مسئله لزوم امهال بدهی به نفع مدیون و بدهکار را موردبررسی قرار دهد. نتیجه امر آن است که تقریباً همه فقها و مفسرین از آیه شریفه چنین استظهار فرموده‌اند که دائن، موظف است در صورت مواجهه با اعسار مدیون، به او مهلت دهد تا توانگر گردد یا اینکه تحت شرایطی خاص، طلب خود را از امام تقاضا کند.